کتاب یک خانواده دوست داشتنی لیاقت دارد یک غذای خوب درست کند

نمایشنامه‌ی "یک خانواده دوست داشتنی لیاقت دارد یک غذای خوب درست کند"، اثری از ژولی آمینث، در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. این کمدی سیاه، با نگاهی موشکافانه به روان‌پریشی‌های پنهان در دل خانواده‌ای ظاهرا معمولی، تصویری تلخ و درعین‌حال طنزآلود از پیوندهای خانوادگی در جامعه‌ی معاصر فرانسوی ارائه می‌دهد.
در کانون این اثر، باربارا لموراند، مادر خانواده، با تمام قاطعیت و سلطه‌طلبی‌اش تصمیم می‌گیرد شامی مفصل برای دورهم‌جمع‌کردن خانواده‌اش تدارک ببیند. او بر این باور است که نه اصلاحات بازنشستگی، نه انقلاب‌های عربی، و نه مشکلات اقتصادی، هیچ‌کدام نمی‌توانند این اصل ساده را زیر سوال ببرند: «یک خانواده دوست داشتنی لیاقت دارد یک غذای خوب درست کند.» اما پشت این عادی‌نمایی، زخم‌های پنهان، ناگفته‌ها و تنش‌هایی انباشته نهفته‌اند که کم‌کم رخ می‌نمایند و انسجام ظاهری این خانواده را تهدید می‌کنند. اعضای خانواده هرکدام درگیر بحران‌ها و تردیدهای خاص خود هستند: پدری وسواسی با دغدغه‌های بهداشتی، دختری که بیش‌ازحد رک است و پسری گوشه‌گیر با ویژگی‌هایی شبه‌اوتیستیک. آمینث با نگاهی موشکافانه و بی‌رحمانه، این شخصیت‌ها را در دل میز شام دور هم می‌نشاند و مکانیسم‌های سرکوب‌گر عشق خانوادگی را افشا می‌کند.
این اثر به کارگردانی تیبو روسینیو در سال ۲۰۱۶ در تئاتر ۹۵ در سرژی اجرا شد و پس از آن در مون‌فور-تئاتر پاریس و دیگر سالن‌های فرانسه به صحنه رفت. نقدها از طنز سیاه و جسارت اثر در به چالش کشیدن نهاد خانواده تمجید کردند. آمینث در این نمایشنامه، این پرسش را مطرح می‌کند که آیا پناه‌بردن به نهاد خانواده می‌تواند ما را از خشونت‌های جامعه حفظ کند، یا خود این پناه، به تدریج به زندانی خانگی بدل می‌شود؟ او نشان می‌دهد که چگونه عشق بیش‌ازحد، حتی اگر واکنشی به بی‌رحمی‌های بیرونی باشد، ممکن است خود به منبع خشونتی درونی تبدیل شود.
"یک خانواده دوست داشتنی لیاقت دارد یک غذای خوب درست کند" با لحن تیز و روایتی دقیق، تماشاگر را به تأمل درباره‌ی ساختار خانواده، فشارهای اجتماعی و شکل‌های پنهان خشونت عاطفی فرا می‌خواند. این اثر نمایی خیره‌کننده از شکاف‌هایی‌ست که در دل روابط خانوادگی به‌ظاهر باثبات می‌افتد.