کتاب من، ولادیمیر مایاکفسکی

کتاب «من، ولادیمیر مایاکفسکی» نوشته‌ی ولادیمیر مایاکوفسکی، شاعر برجسته‌ی روس و از چهره‌های اصلی جریان فوتوریسم، اثری است که هم‌زمان نقش زندگی‌نامه، گزیده آثار و سند تاریخی را ایفا می‌کند. محتوای کتاب بر اساس نوشته‌ها و آثار خود شاعر تنظیم شده و به همین دلیل، روایت زندگی او از زاویه‌ای درونی و مستقیم شکل می‌گیرد؛ روایتی که از تولدش در سال ۱۸۹۳ آغاز می‌شود و تا مرگ او در ۱۹۳۰ ادامه می‌یابد.
بخش مهمی از کتاب به اتوبیوگرافی کوتاه مایاکوفسکی با عنوان «من خودم» اختصاص دارد که او در سال ۱۹۲۲ نوشته است. در این بخش شاعر به دوران کودکی، سال‌های جوانی، تجربه‌ی زندان، ورود به فعالیت‌های انقلابی و نگاهش به هنر و سیاست می‌پردازد. این نوشته‌ها نشان می‌دهند که چگونه زندگی شخصی، تحولات اجتماعی و فضای انقلابی روسیه‌ی اوایل قرن بیستم در شکل‌گیری زبان و محتوای شعر او نقش داشته‌اند. اتوبیوگرافی، چارچوبی برای درک سایر بخش‌های کتاب فراهم می‌کند و پیوند میان زندگی و آثار شاعر را روشن‌تر می‌سازد. در کنار روایت زندگی، کتاب شامل مجموعه‌ای از شعرهای کوتاه و بلند مایاکوفسکی است. آثاری مانند «فلوت فقرات» و «ابر شلوارپوش» نمونه‌هایی از شعر فوتوریستی او هستند که با ساختارشکنی زبانی، ریتم تند و بیان مستقیم شناخته می‌شوند. این شعرها بازتاب‌دهنده‌ی دغدغه‌های اجتماعی، سیاسی و عاطفی شاعرند و نشان می‌دهند که مایاکوفسکی چگونه شعر را به ابزاری برای اعتراض، بیان ایدئولوژی و تجربه‌های شخصی تبدیل کرده است. انتخاب این آثار، مسیر تحول فکری و هنری او را برای خواننده قابل پیگیری می‌کند.
کتاب همچنین نمایشنامه‌ی «تراژدی ولادیمیر» و بخش‌هایی از نامه‌ها، خاطرات و اسناد شخصی شاعر را در بر می‌گیرد. این متون جنبه‌های کمتر دیده‌شده‌ی شخصیت مایاکوفسکی را آشکار می‌کنند و تصویری انسانی‌تر از او ارائه می‌دهند؛ شاعری که میان تعهد انقلابی، فشارهای سیاسی و بحران‌های درونی در نوسان بود.