کتاب کریپکی

کتاب «کریپکی» نوشته‌ی کنسلو پرتی به معرفی و بررسی دیدگاه‌های فلسفی سول کریپکی می‌پردازد. بخش مهمی از کتاب به توضیح نظریه‌های او در حوزه‌ی منطق موجهات اختصاص دارد؛ جایی که کریپکی با ارائه‌ی مدل‌های معناشناختی تازه، امکان و ضرورت را به شیوه‌ای متفاوت تحلیل می‌کند. این بحث نشان می‌دهد چگونه او ساختار منطق صوری را گسترش داد و آن را به ابزاری برای پرداختن به پرسش‌های فلسفی بدل کرد.
بخش دیگری از کتاب به درس‌گفتارهای معروف کریپکی با عنوان «نام‌گذاری و ضرورت» مربوط می‌شود. در اینجا او استدلال می‌کند که نام‌های خاص، برخلاف توصیف‌های زبانی، به‌طور مستقیم به اشیا ارجاع می‌دهند و این ارجاع در همه‌ی جهان‌های ممکن ثابت باقی می‌ماند. این نظریه پیامدهای مهمی در بحث‌های مربوط به هویت، زبان و ذهن دارد و چارچوب‌های سنتی در معناشناسی را به چالش می‌کشد.
موضوع بعدی کتاب تفسیر کریپکی از آثار ویتگنشتاین است. به‌ویژه نگاه او به مسئله‌ی «پیروی از قواعد» و بحث درباره‌ی زبان خصوصی که از پرچالش‌ترین مباحث فلسفه‌ی قرن بیستم به شمار می‌آید. پرتی در این بخش دیدگاه‌های کریپکی را توضیح می‌دهد و آن‌ها را در زمینه‌ی وسیع‌تر فلسفه‌ی تحلیلی قرار می‌دهد. این اثر علاوه بر شرح این مفاهیم، جایگاه کریپکی در سنت فلسفه‌ی تحلیلی را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که اندیشه‌های او چه تأثیری بر مباحث معاصر در فلسفه‌ی زبان، منطق و متافیزیک گذاشته‌اند.