یهودان در ادوار تاریخ به مراتب بارها در معرض تعقیب، آزار، تبعید و ستیز قرار گرفته‌اند. این پدیده که به نام یهودستیزی یا آنتی‌سمیتیسم شناخته می‌شود، نمایانگر دشمنی و تبعیض نسبت به یهودیان به عنوان یک گروه دینی یا نژادی است. اصولا یهودستیزی تحت تأثیر شرایط تاریخی، فرهنگی و مذهبی شکل می‌گیرد. اما بسیاری از یهودیان این پدیده را به عنوان یک افکار بی‌دلیل و نوعی بیماری معتقدند.
از آغاز تاریخ بشریت، تضادها و درگیری‌های فرهنگی و اراضی بین قبایل و کشورهای مختلف وجود داشته و دارد. این تضادها عمدتا مربوط به نبرد منابع، اقلیت‌ها، و فرهنگ‌های متفاوت بوده و نمی‌توان آنها را به عنوان یهودستیزی یا پارسی‌ستیزی و غیره دسته‌بندی کرد. در تاریخ هر منطقه از جهان، جنگ‌ها و تدمیر فرهنگ‌ها و تمدن‌ها امری اجتناب‌ناپذیر بوده و همچنان هم وجود دارند.
برای مثال، شورش‌ها و تصاحب‌های کشورها در تاریخ ایران، همچنانه بخشی از رویدادهای تاریخی بوده‌اند و نمی‌توان آنها را به عنوان پدیده خاصی نظیر ستیز با قوم یا قومیت خاص تعبیر کرد. همچنین، تسخیر منطقه فلسطین توسط بابلیان و آزار و اذیت یهودیان توسط آنها و یا تسلط یونانیان بر منطقه فلسطین و پیامدهای آن کشتار و اذیت یهودیان ساکن در این منطقه نمی‌تواند جزء پدیده یهودستیزی باشد، زیرا جنگ‌های مذهبی و تصاحب منابع در آن دوران متداول بودند و به عنوان پدیده‌ای عجیب محسوب نمی‌شوند.
از سویی دیگر، بسیاری از تاریخ‌نگاران و تحلیل‌گران یهودی تاریخ یهودستیزی را به دوران قبل از ظهور مسیحیت بازمی‌گردانند، اما تعتقد می‌کنند که پس از تبدیل مسیحیت به دین رسمی امپراطوری روم در قرن چهارم میلادی، دیدگاه‌های یهودستیزانه به شدت گسترش یافت و شکلی جدید به خود گرفت. از دلایل اصلی این تضادات می‌توان به ظهور مسیحیت در اوج یهودیت اشاره کرد. پیروان یهود به پیامبری عیسی اعتقاد نمی‌داشتند و او را یک بدعت‌گذار یه
ودی در دین خود می‌پنداشتند، در حالی که مسیحیان، یهودیان را به قتل پیامبر خود یعنی عیسی مسیح متهم می‌کردند. این تفاوت‌های مذهبی در طول قرون همچنان برجسته بوده و تضادات بین این دو گروه همچنان وجود دارد.
کتاب اسرائیل
امید سخن