این کتاب به بررسی مفهوم «معنا» در روانشناسی میپردازد و تلاش میکند دو جریان متفاوت را کنار هم قرار دهد: روانشناسی مثبتنگر و روانشناسی اگزیستانسیال. کتاب «معنا» به نویسندگی الکساندر باتیانی به جای مثبتنگری صرف، رویکرد اگزیستانسیال به مسائلی مثل مرگ، آزادی، مسئولیت و اضطراب وجودی دارد. نویسنده نشان میدهد که هر دو دیدگاه، با وجود تفاوتهایشان، در یک نقطه مشترکاند: اهمیت یافتن معنا در زندگی انسان. در بخشهایی از کتاب نظریههای ویکتور فرانکل درباره معنادرمانی، کارل راجرز در زمینه رشد فردی و اروین یالوم در رواندرمانی اگزیستانسیال مطرح میشوند. این دیدگاهها کنار پژوهشهای مربوط به روانشناسی مثبت قرار میگیرند تا تصویری وسیعتر از نقش معنا در سلامت روان ترسیم شود. برای مثال فرانکل معنا را عامل اصلی انگیزش انسان میداند، در حالی که روانشناسی مثبت بر توانایی افراد در پرورش امید و تابآوری تأکید میکند. بخشی از کتاب که به تحقیقات تجربی اختصاص دارد نشان میدهد که تجربهی داشتن هدف و حس ارزشمندی در زندگی میتواند بر بهزیستی روانی، رضایت از زندگی و حتی طول عمر اثر بگذارد. در همین چارچوب، ابزارهای روانسنجی، مانند پرسشنامههای امید و خوشبینی، معرفی میشوند تا نقش معنا بهطور عینیتر بررسی شود. نویسنده کاربردهای بالینی و عملی معنا را در رواندرمانی و آموزش توضیح میدهد و به این موضوع میپردازد که چطور ترکیب رویکردهای مثبت و اگزیستانسیال میتواند به درمانگران کمک کند تا مراجعان را در یافتن معنای شخصی زندگی یاری دهند. این بخشها نشان میدهد که موضوع معنا فقط بحثی نظری یا فلسفی نیست، بلکه در روند درمان و در زندگی روزمره نیز نقش عملی دارد.
درباره الکساندر باتیانی
پروفسور دکتر الکساندر باتیانی (Alexander Batthyány) مدیر مؤسسه تحقیقاتی روانشناسی نظری و مطالعات شخصی در دانشگاه پازمانی پیتر، بوداپست است. او دارای کرسی ویکتور فرانکل برای فلسفه است.