کتاب فراغت، بنیان فرهنگ یوزف پیپر که در میان مهمترین کتابهای فلسفی قرن بیستم قرار دارد، برداشت های رایج نادرست از دیدگاه فراغت و ارتباط آن با مفهوم کار را فرو می ریزد. فراغت بیهودگی و بطالت نیست، بلکه رهیافتی ذهنی و شرطی برای روح است تا بتواند قابلیت پذیرش خود را نسبت به هر دو واقعیت‌های فیزیکی و روحانی پرورش دهد. مولف تاکید دارد که بگوید «فلسفه و دیانت اصیل» تنها در فراقت می توانند متولد شوند، فراغتی که زمان را برای تعامل درباره اشیا آزاد می گذارد، خود شامل طبیعت خداوند است. فراغت بنیان هرگونه فرهنگ بوده و خواهد بود. پیپر او می‌گوید فیلسوفان باستان و دوران میانه ارزش فراغت را دریافته بودند. دنیای مدرن اما فراغت را اساسا از میان برده است و جهان سراسر کار را جایگزین آن کرده است. این مهم موجب بسیاری از بی قراری ها و ناامیدی های جدید است.
کتاب فراغت و فرهنگ
