احزاب در دمکراسی ها، ضروری هستند؛ چرا که مکانیسم هایی را برای سازماندهی دولت، پاسخ گویی و مسئولیت پذیری، مشروعیت بخشیدن به رژیم، ایجاد ثبات و کارایی و شفاف سازی دولت فراهم می کنند. این امر سبب می شود که احزاب برای درک چگونگی کارکردهای دمکراسی، از اهمیت حیاتی برخوردار شوند (هیدار و کول 2000 ب: 5-4). از اواخر قرن نوزدهم و از زمان گسترش حق رای در بسیاری از کشورهای اروپایی، گروه های پارلمانی، احزابی را در خارج از پارلمان سازماندهی کردند تا بتوانند هیجان رای دهندگان را برای حضور در انتخابات برانگیزانند. با گسترش حق رای و شرکت در انتخابات، احزاب جدیدی برای نخستین بار در خارج از فضای پارلمانی شکل گرفتند.
تیسا
ولفگانگ سی مولر
