مشخصه ی ادبیات پست مدرن، تکیۀ شدید بر مسائلی چون از هم گسیختگی، تناقض، و روایت های سوال برانگیز است. این ادبیات اغلب بعنوان یک سبک یا روند تعریف شده است که در دوران پس از جنگ جهانی دوم پدید آمد. آثار پست مدرن به عنوان واکنشی در برابر تفکر روشنفکرانه و رویکرد مدرنیستی در ادبیات نوگرا به وجود آمده اند. ادبیات پست مدرن، جزیی از پست مدرنیسم است، و همانند پست مدرنیسم برای تعریف و طبقه بندی به عنوان یک جنبش ادبی، تمایل به مقاومت دارد.
کتاب «مجوس» به شکلی منحصر به فرد، دائماً تعاریف خود را از دنیای به تصویر کشیده شده تغییر می دهد. قطعاً داستان های زیادی نیستند که از رمان «مجوس»، کمتر قابل پیش بینی باشند.
ای. ال. دکتروف، نویسنده ی دوازده رمان، سه مجموعه ی داستان کوتاه و یک نمایشنامه در کنار مقالات و نقدهایی درباره ی ادبیات و سیاست است و به خاطر اصالت، مهارت و بی پروایی تخیلش به شدت ستوده شده است.
محققین بیش از 1700 رمان را بررسی کرده اند و در نتیجه ی این تحقیق شش نوع داستان مشخص شده اند – ولی آیا آن ها داستان های دوست داشتنی ما را هم شامل می شوند؟
وقتی اسم «تریسترام شندی» می آید، باید بدانیم که با یکی از مهم ترین آثار قرن هجدهم سر و کار داریم.
در نظر ونه گات، تنها راه رسیدن به خوشبختی و نجات یافتن از جنون و بی معنایی هستی، مهربانی است.
