وقت آن است که هنگام تماشای غروب کودک درونت را صدا کنی. هی، بیا. من حواسم به تو هست. او را در آغوش بگیر. رو به روی هم بنشینید و تا میتوانید با هم حرف بزنید و به هم گوش دهید. مطمئنا چایی تان سرد میشود. در «آشتی با خود» با کودک درونتان آشتی میکنید، چون قرار است او را دوباره در خودتان کشف کنید و به احساساتش، احساساتت آگاهی یابی. قلم را بردار و بنویس. تمرینات ساده و کاربردی کتاب را انجام بده. داستانهای مرتبط را بخوان و خلاصه بعد از مطالعه این کتاب خودت را یه تراپی کردی که هرگاه بخواهی، باز و باز و باز در دسترست هست.