کتاب «همزادهای بورخس» یک سفر ادبی است که نه تنها به دنبال نویسندگانی می‌گردد که زیر نقاب‌های مختلفی پنهان شده‌اند، بلکه به معنای عمیق و پنهان شبه‌ترجمه و مستعارنویسی پی می‌برد. در این مسیر، اخوت با بررسی جامع و تحلیلی، آثاری را که با استفاده از این ترفندها ساخته شده‌اند، مورد نقد قرار می‌دهد و این را نشان می‌دهد که چطور این تکنیک‌ها می‌توانند به تبدیل شدن یک نویسنده به چیزی فراتر از خود کمک کنند. در میان جستارهای کتاب، خواننده با مثال‌هایی آشنا می‌شود که از حالت‌های مختلف مستعارنویسی و شبه‌ترجمه در جهان ادبیات استفاده شده‌اند. از بورخس و ترجمه‌های جعلی او گرفته تا سروانتس و نویسنده مجهول «دن کیشوت». همچنین با بررسی داستان‌هایی مانند «صد سال تنهایی» و شیوه‌های نویسندگی مارکز، این فهم را نزد خواننده تقویت می‌کند که چگونه نویسنده می‌تواند با استفاده از ترفندهای مختلف، به خواننده احساس دیگری شدن کند.
در ادامه، با مرور بر جستار «خودهای مستعار»، اخوت به بررسی و تحلیل این پرسش می‌پردازد که چرا نویسندگان از نام‌ها و شخصیت‌های مستعار استفاده می‌کنند و چگونه این می‌تواند به توسعه مفهوم نویسندگی و خواندن کمک کند. در پایان، اخوت با جستار «آشپزی استعاری (داستان دو کیک)»، به نوعی مستعارنویسی را با هنر آشپزی مقایسه می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه استعاره می‌تواند بسیار بیشتر از یک وسیله زبانی باشد و به معنای عمیق‌تری در حیات روزمره داشته باشد. در کل، «همزادهای بورخس» یک تجربه فرهنگی و ادبی است که هر خواننده‌ای را می‌تواند به دنیایی جدید و پرچالش ببرد، جایی که مرز بین خود و دیگری، واقعیت و تخیل، معلوم و نامعلوم در هم می‌آمیزد.
کتاب همزادهای بورخس
