کتاب «اقتصاد سیاسی هند» اثر متیومک کارتنی، فراتر از آمار و ارقام ساده، مسیر اقتصادی هند را از میراث استعماری تا تبدیل شدن به یک قدرت جهانی ردیابی میکند و به طور همزمان، چالشهای ساختاری و اجتماعی را که پتانسیل رشد این کشور را تهدید میکنند، بررسی مینماید. نویسندگان کار خود را با تشریح ریشههای تاریخی آغاز میکنند. کتاب به تأثیر ویرانگر دوران استعمار و سپس دوران پس از استقلال و سیاستهای برنامهریزی متمرکز دولت نهرو میپردازد. این بستر تاریخی برای درک اهمیت اصلاحات محوری سال ۱۹۹۱ حیاتی است؛ اصلاحاتی که اقتصاد هند را به روی سرمایهگذاری خارجی گشود و مسیر رشد شتابان آن را هموار ساخت. محور اصلی اثر، پرداختن به تنشهای ساختاری در اقتصاد معاصر هند است. نویسندگان به وضوح نشان میدهند که رشد هند بر پایهی یک دوگانگی متناقض بنا شده است: در یک سو، بخش خدمات با بهرهوری بالا قرار دارد که محرک اصلی رشد بوده است، و در سوی دیگر، بخش کشاورزی قرار دارد که با وجود دربرگرفتن اکثریت نیروی کار کشور، با بحرانهای متعددی مواجه است. نویسندگان به موضوع فقر پایدار، نابرابری شدید بر اساس کاست و طبقه و معضل بزرگ بیکاری جوانان میپردازند. هند دارای یک «سود جمعیتی» (جمعیت جوان زیاد) است، اما کتاب با طرح این پرسش کلیدی که چرا این نیروی جوان به طور موثر وارد بازار کار نشده و به یک «بحران جمعیتی» تبدیل شده است، این پارادوکس رشد را به چالش میکشد. در نهایت، نویسندگان نقش پیچیدهی دولت را بررسی میکنند؛ دولتی که در گذشته کنترلکنندهای بوروکراتیک بود و امروز باید به تنظیمکنندهای کارآمد تبدیل شود تا بتواند بستر لازم برای رقابتپذیری هند در اقتصاد جهانی را فراهم آورد. این اثر یک تفسیر جامعهشناختی-اقتصادی از تنش دائمی میان آرزوهای هند برای تبدیل شدن به یک قدرت جهانی و واقعیتهای سخت داخلی است و به خواننده این امکان را میدهد که پیچیدگیهای این اقتصاد را درک کرده و اهمیت رفع نابرابریها و حل بحران کشاورزی را به عنوان پیششرطهایی برای پایداری رشد بلندمدت هند، مورد توجه قرار دهد.
درباره متیومک کارتنی
متیو مک کارتنی مدیر مطالعات جنوب آسیا و دانشیار اقتصاد سیاسی و توسعه انسانی هند در دانشگاه آکسفورد است. دو کتاب اخیر او رشد و توسعه اقتصادی: مقدمه مقایسه ای (2015) و پاکستان: اقتصاد سیاسی رشد، رکود و دولت، 1951-2008 (2009) هستند.