نویسنده در این رمان به توصیف جامعه ای پرداخته که در آن فشارها و تنش ها حاصل از جنگ تحمیلی بر مردم وارد م شود. رمان از دیدگاه اول شخص و به شیوه خاطره نویسی از سوی جلال آریان که خود به نوعی همزاد نویسنده است روایت می شود. بیانی ساده، سر راست، طبیعی، بذله گو، همراه با توصیف دقیق محافل و مجالس، زبانی طنزآلود، تند و گاه شاعرانه، لحنی منتقدانه آمیخته با کنایه های سیاسی، رمان های فصیح از جمله زمستان 62 را برای خواننده جذاب نموده است
نگار موری بختیاری
در این رمان یکی از ویژگی های رمان «زمستان 62» گزارش دهی دقیق هست (لزوما این گزارش دهی به مثابه ارزش های ادبی روایی نیست و بگذارید در همین چهارچوب گزارش دهی آن را بررسی کنیم و قابلیت هایش را یادآوری کنیم)، به ویژه نویسنده گزارش درخوری می دهد از اهواز که انصافا رعایت انصاف را کرده است (لااقل در بعد ترکیب جمعیتی). این آن چیزی است که نظرگاه نویسنده را در بی طرفی یاری داده است
حبیب باوی ساجد
اما اگر به تاریخ علاقمند باشید، یا بهتر از آن، بخواهید با جوهره ی این طبقه ی نامرئی شده از خلال سطرهای ادبیات آشنا شوید، "جلال آریان ها" کتاب هایی هستند که حتما باید آنها را مطالعه کنید. سرگذشت طبقه ای که با نسخه ی حکومتی شاهنشاهی تربیت شدند و بعد با تغییر حکومت متوجه شدند هر آنچه که به عنوان راه و روش زندگی آموخته اند "نامطلوب" است.
مانی شهریر