اگر آن سال را تا پایان زیسته بود به احتمال قوی آلکساندر سولژنیت سین را کنار می زد و سرنوشت جایزه ی نوبل ادبی آن سال را تغییر می داد. این نویسنده که پیش تر جایزه بزرگ شورای نوردیک را که نوبلی اختصاص یافته به نویسندگان اسکاندیناوی است دریافت داشته بود تاریه وسوس نام داشت که از نظر استعداد غنی و متنوع، در خور توجه فراوان است و به گفته ی الی پولونار استاد دانشکده ی ادبیات استراسبورگ و از متخصصان ادبیات نروژ، نمایشگر نقطه ی پیوند دو دوران از ادبیات کشور خود به شمار می رود: یکی دوران رئالیسم و دیگری دوران گرایش به سبک پردازی که رمان نویسان جوان سال های 1950 در جست و جوی آن هستند.
کتاب قصر یخ
