پروفسور آراتا اوزادا، یکی از دانشمندان و کارشناسان علوم تربیتی ژاپن، در سال ۱۹۵۱ از شاگردان دبستانی و دبیرستانی هیروشیما درخواست کرد که خاطرات خود از واقعه شوم فرود بمب اتمی در شهر را به روی کاغذ بیاورند. واکنش‌ها غافلگیرکننده بود، بیش از دو هزار کودک و نوجوان به فراخوان او پاسخ دادند. پروفسور اوزادا بخش کوچکی از این گزارش‌ها را در جنگی گرد آورد و منتشر کرد. از آن پس، این جنگ بی‌مانند میلیون‌ها انسان را در سراسر جهان تکان داده است. ارزش این یادداشت‌ها بسیار بیشتر از یک گواهی و گزارش رویدادی مرگبار است. هر یک از آنها در واقع دادخواستی است بر ضد جنگ‌افروزان و در همان حال، هشداری تکان‌دهنده نسبت به خطر جدی نابودی همگانی در فاجعه اتمی است. و اینک، این شما و این شماری از خاطرات کودکان هیروشیما از روز فرواندازی بمب اتمی است.
کتاب پروانه ها بر آتش (بچه های هیروشیما)
شورآفرین
آراتا اوزادا
