کتاب ایران باستانی

Ancient Iran
کد کتاب : 133349
شابک : 978-9643517656
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 552
سال انتشار شمسی : 1402
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 12 اردیبهشت

معرفی کتاب ایران باستانی اثر حسن پیرنیا

مقصود از تألیف این کتاب نمایاندن ایران باستان است آن‌گونه که بوده یعنی به‌طوری که از نوشته‌های مورخین قدیم و اسناد تاریخی ملّی ما و حفریّات و اکتشافات در اماکن تاریخی و تلاش‌ها و پژوهش‌های محقّقین جدید برمی‌آید. برای رسیدن به این مقصود نه به تفصیل سخن گفته شده و نه اختصار، بلکه چیزی میان این دو حالت در نظر گرفته شده تا بلندی بیش از حد مطلب باعث کسالت خواننده نشود و ملال‌آور نباشد و کوتاهی مفرط آن رسیدن به هدف مورد نظر را ناتمام نگذارد؛ باوجوداین، نگارنده سعی کرده که از مطالب عمده یا جالب‌توجه چیزی ناگفته نماند.

کتاب ایران باستانی

حسن پیرنیا
حسن پیرنیا، ملقب به مشیرالملک و بعد مشیرالدوله )زاده ۱۲۵۱ در نایین - درگذشته ۲۹ آبان ۱۳۱۴ ش در تهران( سیاستمدار، حقوقدان و تاریخ‌نگار ایرانی، و نخست‌وزیر ایران در اواخر عهد قاجار بود..نوشته‌های تاریخی مشیرالدوله بیش از هرچیز نشان دهندهٔ روحیات و اندیشه‌های مؤلف و زمانهٔ اوست. او با نگاهی جستجوگر، تمدن کهن ایرانی را دستمایهٔ بالندگی و تفاخر ملی قرار داد و همچون میرزا آقاخان کرمانی تاریخ را «قبالهٔ نجابت و سند بزرگواری» هر ملتی می‌دانست. علاقهٔ پیرنیا به جزئ...
قسمت هایی از کتاب ایران باستانی (لذت متن)
مذهب سومری‌ها شرک و بت‌پرستی بوده هر شهری رب‌النوع یا ارباب انواعی داشته و ارباب انواع شهرهای دیگر نیز هرچند مورد پرستش واقع می‌شدند ولیکن در رتبه از رب‌النوع بومی پست‌تر بودند با وجود این سه رب‌النوع را تمام سومری‌ها رب‌النوع بزرگ می‌دانستند 1ـ (آنو) خدای آسمان 2ـ (ا آ) صاحب دره عمیق 3ـ (بل) خدای زمین، غیر از این‌ها ارباب انواع دیگری هم داشتند و بعد از آن‌ها معتقد به یک گروهی از ارواح بد و عفریت و اجنّه بودند بدین معنی که می‌گفتند ارباب انواع وجودهای خیّری هستند ولی ارواح بد و عفریت‌ها کاری جز اضرار ندارند و برای تسکین غضب آن‌ها باید پیوسته قربانی نمود. سومری‌ها معابد خود را از خشت می‌ساختند و محراب را در رأس معبد قرار می‌دادند موافق معتقدات این قوم ارباب انواع شبیه انسان یعنی مثل انسان دارای صفاتی از غضب و بی‌رحمی و جسارت و قساوت و غیره بودند روسای شهرها پاتسی نام داشتند این‌ها امیر یا پادشاه محلّی بودند و جنبه روحانی را با جنبه کشوری توام نموده بنابر معتقدات سومری‌ها امور شهری را موافق میل رب‌النوع یا ارباب انواع آن شهر اداره می‌کردند دنیای بعد از مرگ در نظر سومری‌ها خیلی وحشت‌ناک بود زیرا عقیده داشتند که اگر انسان بعد از مرگ به عذاب ابدی محکوم نشود در هر حال چیزی در آن دنیا جز گرسنگی و تشنگی و فلاکت نخواهد یافت...