خاموشی عظیم درونمان ما را به سمت خود فرا میخواند.
تجربهی جدید ما شناخت سرشت واقعیمان است. چیزی که در حال حاضر و همواره هستیم، نمایان میشود و به آن توجه می کنیم؛ اما به این دلیل که محتوای تجربه ما را بسیار شیفتهی خود میکند، آن را نادیده میگیریم.
این ماییم، آگاهی، با تمام تجربهها یکی شدهایم. به نظر خودمان را در آن گم کردهایم و در نتیجه آرامش و شادی خود را نادیده گرفتهایم. رنج اجتناب ناپذیری که به دنبال آن میآید فراخوانی از خودمان به خودمان است، فراخوانی برای بازگشت به خانه از ماجراجویی تجربهای که در آن گیر افتادهایم.
کتاب شادی درون توست