در این ایوان سرپوشیده، وین تالاب مالامال/
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها/
و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی/
بیا ای همگناه من درین برزخ
هی، فلانی! زندگی شاید همین باشد؟/
یک فریب ساده و کوچک/
آن هم از دست عزیزی که تو دنیا را/
جز برای او و جز با او نمی خواهی/
من گمانم زندگی باید همین باشد
نه چراغ چشم گرگی پیر/
نه نفس های غریب کاروانی خسته و گمراه/
مانده دشت بیکران خلوت و خاموش/
زیربارانی که ساعت ها میبارد./
در شب دیوانه غمگین/
که چو دشت او هم دل افسرده ای دارد/
در شب دیوانه غمگین/
مانده دشت بیکران در زیر باران,اه,ساعتهاست/
همچنان میبارداین ابر سیاه ساکت دلگیر/
نه صدای پای اسب رهزنی تنها/
نه صفیر باد ولگردی/
نه چراغ چشم گرگی پیر
نگاه
مهدی اخوان ثالث
