کتاب تفسیر عهد‌‌‌‌‌‌‌ عتیق باتکیه بر روایات مرتبط با زنان

متن مقدس همواره در بستر سکوت‌ها معنا یافته است؛ سکوت‌هایی که بسیاری‌شان زنانه‌اند. زنانی که حضورشان در داستان آفرینش و سقوط آغاز می‌شود، اما چندان که تاریخ پیش می‌رود، در متن ناپدید می‌شوند یا در حاشیه‌های نادیده‌گرفته‌شده باقی می‌مانند. کتاب"تفسیر عهد عتیق با تکیه بر روایات مرتبط با زنان" از نسرین حیدرزاده اصفهانی، تلاشی است برای برگرداندن نگاه به این حاشیه‌ها، برای خواندن دوباره‌ی متن از زاویه‌ای کمتر دیده‌شده؛ آن‌جایی که صدای زنان، هرچند کم‌رنگ، هنوز شنیده می‌شود.
نویسنده، که پیش از این با کتاب "تفسیر عهد جدید با تکیه بر آیات مرتبط با زنان" چشم‌اندازی تازه به نقش زن در متون مسیحی ارائه داده بود، در این اثر به سراغ متنی رفته است که هم‌زمان آغازگاه روایت‌های دینی، اسطوره‌ای و تاریخی تمدن غرب و خاورمیانه به‌شمار می‌رود: عهد عتیق. او در اینجا نه‌تنها به شناسایی زنان حاضر در روایت‌ها می‌پردازد، بلکه با رویکردی تحلیلی، تفسیری و گاه انتقادی، زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و دینی بازنمایی زن را نیز می‌کاود. ساختار کتاب منظم و پژوهش‌محور است. ۱۸ فصل گسترده آن از مفاهیم بنیادینی همچون «الگوی زن کامل در عهد عتیق»، «زن در شریعت یهود» و «الهیات فمینیستی یهودی» آغاز می‌شوند و به تحلیل دقیق شخصیت‌های زنانه و موقعیت‌های تاریخی ایشان در متن مقدس می‌رسند. زنانی چون حوا، ساره، راحیل، لیه، هاجر، دلیله، دبوره، یهودیت، استر و حتی همسر بی‌نام ایوب، در این کتاب تنها شخصیت‌هایی داستانی نیستند، بلکه گره‌گاه‌هایی‌اند برای فهم ساختار قدرت، جنسیت، اطاعت، مادری، نجات، قربانی‌شدن و خاموشی. نویسنده با استفاده از منابع متعدد انگلیسی، عبری، فارسی و دیجیتال، لایه‌هایی پنهان از متن را کاوش می‌کند؛ از نگاه جنسیت‌محور به خلقت انسان گرفته تا تفسیرهای تاریخی احکام مربوط به ناپاکی زنان و طهارت پس از زایمان. همچنین او نشان می‌دهد که چگونه در سنت دینی یهودی، زن نه فقط در روایت بلکه در فقه، اخلاق و زبان عبری نیز حضوری مشروط و کنترل‌شده دارد. فصل‌های انتهایی کتاب، به‌ویژه بخش «راهنمای نگارش پژوهش در علوم انسانی»، اثری مکمل دارند؛ آن‌ها خواننده را نه فقط به فهم بلکه به بازاندیشی در شیوه‌ی تحلیل متن دینی دعوت می‌کنند. این کتاب، به‌رغم حجم بالا، حاصل یک گفت‌وگوی تأمل‌برانگیز میان متن، خواننده و زمینه‌های فکری و فمینیستی معاصر است. نسرین حیدرزاده، با بیانی شفاف اما متعهد، میان باور دینی و نگاه انتقادی تعادل ایجاد می‌کند. او از سنت عبور نمی‌کند تا آن را انکار کند؛ بلکه می‌کوشد صدای زن را، که قرن‌ها در حاشیه‌ی متن و تفسیر بوده، در دل همان سنت بازیابی کند.
برای خوانندگانی که به مطالعات تطبیقی ادیان، الهیات فمینیستی، یا تاریخ فرهنگی زن در متون مقدس علاقه‌مندند، این کتاب نه‌فقط اثری مرجع، که تجربه‌ای جدی و چالش‌برانگیز در مواجهه با متن مقدس است. "تفسیر عهد عتیق با تکیه بر روایات مرتبط با زنان"، دعوتی است به خواندن دوباره، با نگاهی دیگر؛ نگاهی که نه از فرودست، بلکه از غیاب، حاشیه و سکوت آغاز می‌شود.