نویسنده میگوید: گلولههای واشینگتن، دربارۀ گلولهها است. گلولههایی که روندهای دموکراتیک را ترور کردند، انقلابها را ترور کردند، امید را ترور کردند. ویجی پراشاد مورخ و روزنامه نگار هندی تمام تلاش خود را به کار گرفته تا توضیحی قابلفهم و جامع برای درک منافع شومی را در اختیار بگذارد که به خاطر آن امپریالیسم در کشورهایی مداخله میکند که مردمشان میکوشند تا سرنوشت خود را بسازند. پراشاد در صفحات این کتاب از مشارکت ایالات متحد در ترور رهبران اجتماعی در آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین و در قتلعام مردمی سخن میگوید که به خاطر فقرشان از دادن یارانه به معاملات تجاری سرسامآور شرکتهای چندملیتی خودداری کردهاند. پراشاد میگوید که این گلولههای واشینگتن بهایی دارند: «بیشترین بها را مردم میپردازند. زیرا در این ترورها، قتلها، خشونت و ارعاب، این مردماند که رهبرانشان را از دست میدهند؛ رهبر دهقانان، رهبر اتحادیههای کارگری، رهبر فقرا.»
خواندن این اسناد سیا از 1953 تا 1954 تدارکات دولت ایالات متحد برای کودتای 1973 علیه دولت سوسیالیستی سالوادور آلنده در شیلی را به ذهن متبادر میکند. در 15 سپتامبر 1970 ، ریچارد نیکسون، رئیسجمهور ایالات متحد و هنری کسینجر، مشاور امنیت ملی، به دولت ایالات متحد اجازه دادند تا هر کاری از دستش برمیآید برای تضعیف دولت آیندۀ آلنده انجام دهد. طبق یادداشتهای ریچارد هلمز، رئیس سیا، نیکسون و کسینجر میخواستند صدای فریاد اقتصاد شیلی را درآورند. و آنها «نگران خطرات این کار نبودند». جنگ تا زمانی که دولت آلنده از قدرت کنار گذاشته شد، امری پذیرفتنی بود. سیا پروژۀ فوبلت را با 10 میلیون دلار بهعنوان اولین قسط آغاز کرد تا دست به کار بیثباتسازی مخفی کشور بزند. در 11 ژوئن 1971 ، جان کانالی، وزیر خزانهداری ایالات متحد، به نیکسون گفت که «به نظر من، تنها اهرم فشاری که روی آنها داریم، این است که دستکم بتوانیم اعتبار آنها را قطع کنیم، یا بازارها را به روی کالاهایی که تولید میکنند، یا چیزهای دیگر ببندیم. منتهی باید در موقعیتی باشیم که بتوانیم برخی تحریمهای اقتصادی را علیهشان اعمال کنیم. حالا نمیتوانیم تحریمهای نظامی اعمال کنیم، اما میتوانیم تحریمهای مالی یا اقتصادی اعمال کنیم».
لطفا مجددا این کتاب رو موجود کنید
لطفا مجددا این کتاب رو موجود کنید