کتاب هویت و خشونت

Identity and Violence
(توهم تقدیر)
کد کتاب : 18502
مترجم :
شابک : 978-6005742350
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 276
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2006
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 5
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب هویت و خشونت اثر آمارتیا سن

کتاب هویت و خشونت یک اثر فلسفی گسترده است که توسط آمارتیا سن به نگارش درآمده است.
آمارتیا سن پیشنهاد می‌کند که خشونت مرگباری که جامعه ما را متلاشی کرده است، به همان اندازه ناشی از سردرگمی و نفرت اجتناب‌ناپذیر است. سن با به چالش کشیدن تقسیم‌بندی تقلیل‌گرایانه مردم بر اساس نژاد، مذهب و طبقه، چشم‌اندازی الهام‌بخش از جهانی ارائه می‌کند که می‌توان آن را به سمت صلح حرکت داد، همانطور که در سال‌های اخیر به سمت خشونت و جنگ حرکت کرده است.

آمارتیا سن استاد اقتصاد و فلسفه در دانشگاه هاروارد است. او که استاد سابق کالج ترینیتی کمبریج بود، در سال 1998 برنده جایزه نوبل اقتصاد شد. بسیاری از کتاب های مشهور او عبارتند از توسعه به عنوان آزادی و ایده عدالت. او در کمبریج، ماساچوست زندگی می کند.

کتاب هویت و خشونت

آمارتیا سن
آمارتیا کومار سن (انگلیسی: Amartya Kumar Sen) برنده هندی جایزه نوبل اقتصاد است که در سوم نوامبر سال ۱۹۳۳ چشم به جهان گشود. وی استاد فلسفه و اقتصاد در دانشگاه هاروارد است. وی به سبب مشارکت هایش در نظریه های توسعه انسانی و اقتصاد رفاه شناخته شد است. یکی از مهم ترین آثار وی کتاب توسعه به مثابه آزادی می باشد
نکوداشت های کتاب هویت و خشونت
Amartya Sen brings to our generation a new and modern vision of how to obtain peace.
آمارتیا سن یک دیدگاه جدید و مدرن از چگونگی دستیابی به صلح را برای نسل ما به ارمغان می آورد.
George Akerlof

Amartya Sen, one of the world’s great thinkers, tells us how to go about building a more peaceful world. I hope the book will be read by all."
آمارتیا سن، یکی از متفکران بزرگ جهان، به ما می گوید که چگونه برای ساختن جهانی صلح آمیز تر تلاش کنیم. امیدوارم این کتاب برای همه خوانده شود.
Ted Turner

قسمت هایی از کتاب هویت و خشونت (لذت متن)
بنابراین محور اصلی در هدایت یک زندگی انسانی عبارت است از مسئولیت های گزینش و برهان. برعکس، خشونت بر اثر پروراندن احساسی از چاره ناپذیری یا بداهت هویتی انحصاری و غالبا متخاصم حاصل می شود که تصور می رود باید از آن برخوردار باشیم و الزاما توقعات گسترده ای را (گاهی در انواع بسیار نامقبول) به ما تحمیل می کند. تحمیل هویتی علنا انحصاری یا تکواره غالبا مایه اصلی همان «هنر ستیزه جویی» است که برانگیزنده اختلاف فرقه ای است. بدبختانه بسیاری از تلاشهایی که با حسن نیت برای بازداشتن چنین خشونتی به کار می رود، به نوبه خود با نبود محسوس گزینش در باره هویت هایمان عقیم می ماند، و این امر ممکن است به توانمندی ما در غلبه بر خشونت جدا آسیب برساند. وقتی چشم اندازهای روابط خوب در میان انسانهای متفاوت در درجه نخست به معنی «دوستی میان تمدنها،» یا «گفتگو میان گروههای مذهبی،» یا «روابط دوستانه میان جوامع متفاوت» باشد، (یعنی راههای بسیار متفاوتی که مردم بدان طرق با یکدیگر مربوط می شوند نادیده گرفته شود، که به طوری فزاینده نیز چنین است)، عملا تلاشی جدی در مینیاتوریزه کردن یا ریزسازی انسانها از تدابیر و برنامه های تدارک شده برای صلح پیشی می گیرد.