کتاب خانه‌های عجیب

کتاب «خانه‌های عجیب» نوشته‌ی اوکتسو، رمانی در ژانر معمایی و وحشت روان‌شناختی‌ست که ساختار آن بر پایه‌ی معماری و فضا بنا شده است. داستان از زاویه‌ دید یک راوی‌ روایت می‌شود که علاقه‌مند به ماجراهای مرموز است و به‌صورت اتفاقی درگیر بررسی نقشه‌ی یک خانه‌ی عجیب می‌شود. در نگاه اول خانه معمولی به نظر می‌رسد، اما با دقت در پلان فضاهایی دیده می‌شود که با منطق معماری سازگار نیستند؛ مانند اتاق‌هایی بدون پنجره، دیوارهایی با فضای خالی بینشان و بخش‌هایی که به‌ظاهر وجود دارند اما قابل دسترسی نیستند. این تناقض‌ها آغازگر کنجکاوی راوی و دوستش، کوریهارا، هستند که یک معمار حرفه‌ای است.
در ادامه‌ی بررسی نشانه‌های نگران‌کننده‌ای در نقشه‌ها ظاهر می‌شود. بخش‌هایی از خانه چنان طراحی شده‌اند که انگار برای پنهان‌کاری ساخته شده‌اند و در میان این خطوط، سرنخ‌هایی از اتفاقات مشکوک گذشته پنهان است. با پیگیری بیشتر آن‌ها متوجه می‌شوند که خانه در گذشته متعلق به خانواده‌ای بوده که اعضای آن ناپدید شده‌اند. شباهت‌هایی بین این پلان و نقشه‌ی چند خانه‌ی دیگر پیدا می‌شود، خانه‌هایی که همگی با حوادث مرموز و مرگ‌های غیرقابل‌توضیح مرتبط‌اند. این شباهت‌ها باعث می‌شود راوی و کوریهارا تصور کنند که میان این خانه‌ها و افرادی که در آن‌ها زندگی کرده‌اند، پیوندی پنهان وجود دارد.
در میانه‌ی داستان جسدی کشف می‌شود و مسیر تحقیق از صرفا بررسی نقشه‌ها به جست‌وجوی گذشته‌ی انسان‌هایی تغییر می‌کند که در این خانه‌ها زندگی کرده‌اند. تماس ناشناسی که اطلاعات تازه‌ای می‌دهد، ماجرا را پیچیده‌تر می‌کند و خانه‌ی دیگری وارد روایت می‌شود. راوی و کوریهارا کم‌کم درمی‌یابند که این ساختمان‌ها تنها سازه‌های فیزیکی نیستند، بلکه حامل حافظه‌ها و رازهایی هستند که به مرگ، فداکاری و شاید نوعی آیین یا الگوی خانوادگی مرتبط‌اند.
ساختار کتاب در ادامه از روایت صرف فراتر می‌رود و با نمایش نقشه‌های واقعی خانه‌ها در میان متن، خواننده را هم وارد معما می‌کند. پلان‌ها بخشی از داستان می‌شوند و فهم راز در گرو دقت به جزئیات آن‌هاست. روایت با یادداشت پسینی از زبان کوریهارا تمام می‌شود که بخشی از راز را روشن می‌کند، اما همچنان سوالاتی بی‌پاسخ باقی می‌گذارد.