سیدمرتضی آوینی فیلمساز و اندیشمند پس از سالهای انقلاب است که نوع سلوک خاصی دارد که کمتر از قواعد رایج تبعیت کرده است. او معتقد است با وقوع انقلاب اسلامی تحول عظیمی در جهان بوجود آمد، بنابراین باید نسبت جدیدی با همه چیز برقرار کرد. از این روی، نمیپذیرد که سینما مانند ظرفی است که پذیرای هر ظروفی است. پس نمیتوان به راحتی سینما را به خدمت اهداف تبلیغی اسلام درآورد. پرسش اصلی آوینی از ذات و ماهیت سینما است. او سینما را یکی از دستاوردهای غرب مدرن میداند. که مانند باقی دستاوردهای تکنولوژیک آن دارای ذاتی همسو با فرهنگ غرب است. آوینی از آن به عنوان ولایت تکنیک یاد میکند و بر این باور
است که ولایت تکنیک با هیچ نوع ولایت دیگری جور در نمیآید. بنابراین، معتقد است که باید ذات سینما را تسخیر کرد. و این امر جز با خرق حجاب تکنیک سینما ممکن نمیشود