کتاب زنی که هایکو می‌سرود

سیچو ماتسوموتو (زاده ۲۱ دسامبر ۱۹۰۹ – درگذشته ۴ اوت ۱۹۹۲) (متولد کیوهارو ماتسوموتو) نویسنده ژاپنی بود که به محبوبیت داستان‌های پلیسی در ژاپن مشهور است.
آثار ماتسوموتو با ترکیب عناصر روانشناسی انسان و زندگی عادی، زمینه جدیدی را گشودند. آثار او اغلب بازتابی از زمینه اجتماعی گسترده‌تر و نیهیلیسم پس از جنگ است که دامنه را گسترش داد و فضای این ژانر را تاریک‌تر کرد. افشای فساد او در میان مقامات پلیس و جنایتکاران، افزوده جدیدی به این عرصه بود. موضوع تحقیق نه تنها جرم بلکه جامعه متاثر نیز بود.
اگرچه ماتسوموتو یک نویسنده پرکار خودآموز بود، اولین کتاب او تا چهل سالگی چاپ نشد. در 40 سال بعد بیش از 450 اثر منتشر کرد. آثار ماتسوموتو شامل رمان‌های تاریخی و غیرداستانی بود، اما داستان‌های رمزآلود و پلیسی او بود که شهرت او را به عنوان یک نویسنده در سطح بین‌المللی تثبیت کرد.
ماتسوموتو با محبوبیت این ژانر در میان خوانندگان کشورش، به پرفروش‌ترین و پردرآمدترین نویسنده ژاپن در دهه 1960 تبدیل شد. تحسین شده ترین رمان های پلیسی او، از جمله ده تا سن (1958؛ نقاط و خطوط، 1970). Suna no utsuwa (1961؛ Inspector Imanishi Investigates, 1989) و Kiri no hata (1961; Pro Bono, 2012) به چندین زبان از جمله انگلیسی ترجمه شده اند. او در سال 1952 جایزه آکوتاگاوا، در سال 1970 جایزه کیکوچی کان و در سال 1957 جایزه اسرار نویسان ژاپن را دریافت کرد. او از سال 1963 تا 1971 به عنوان رئیس انجمن راز نویسان ژاپن فعالیت کرد.
ماتسوموتو همچنین با کارگردان فیلم یوشیتارو نومورا در اقتباس از هشت رمان او برای فیلم، از جمله قلعه شن، همکاری کرد.