کتاب سوانح العشاق احمد غزالی از عارفان قرن ۵ و ۶ هجری است . موضوع آن عشق از دیدگاه یک عارف برجسته و نکته بین است. نثر آن دشواری هایی دارد بویژه برای افرادی که مطالعه ای در کتابهای عرفانی کلاسیک ندارند. اما اگر علاقه مند به چنین کتابهایی باشند با چند بار خواندن متن لذت بسیار از ان می برند . این کتاب در واقع به قول قدمای ما یک رساله وبه قول امروزی ها یک مقاله است و می توان بارها ان را خواند و نکات با ارزشی از ان دریافت کرد.
قاسم کشکولی در مقدمه کتاب درباره دلیل زاییده شدن این اثر نوشته است:این که به شکلی تصادفی در غروب یک روز پاییزی در بیست سال پیش خیابان انقلاب، کتابی کهنه از دست دستفروشی قوزی به دستت افتد به حکم وقت، تا سانح در دورنت رخ دهد و همه وجودت را بگیرد آنچنان که هربار بخواهی برای دوستی، دوستانی چیزی بخوانی، آن زمان که داستان در بساط نداری، سوانح بخوانی و هربار شگفت زده شوند و هربار کتاب را قرض بگیرند و نخوانده پس بیاورند تا تو از نو روزی دیگر فصلی دیگر برایشان بخوانی و ...این ادامه می یابد تا بگویند: آنچه تو می خوانی همانی نیست که ما می خوانیم پس خواندنی کن برای ما...
