به رمز و رازهای باروری دارد. سر نیزه ها، سوزنها، خنجرها و چکش های سنگی همگی نشان از فرهنگ هایی دارد که در ساخت مجموعه متنوعی از ابزارها برای نیازهای گوناگون مهارت داشتند. علاوه بر این، باستان شناسان در یکی از غارهای ابری بلانچارد در منطقه دوردون فرانسه، «تکه استخوانی تخم مرغی یافتند که با سوزاندن و فشار، بریدگی هایی روی آن ایجاد شده بود ... استخوانی - که اندازه ی آن به بزرگی کف دست بود».
این استخوان چندین دهه در موزه فرانسه خاک می خورد تا اینکه باستان شناسی غیر حرفه ای به نام الکساندر مارشاک به شکل تصادفی آن را پیدا کرد. مارشاک، روزنامه نگاری بود که در سال ۱۹۶۲ از سوی ناسا برای روایت کردن سفر طولانی انسان از آغاز تا فرود آپولو روی ماه، استخدام شده بود. مارشاک در انجام این وظیفه برای ناسا، خود را چنان وقف کاوش تاریخ ستاره شناسی کرد که به سپیده دم زمان انسانی رسید. او اولین بار زمانی شیفته ی استخوان ابری بلانچارد شد که در انجام پروژه اش برای ناسا، تصویر آن را در میان مجموعه ای از تصاویر نه چندان با کیفیت از قطعات باستان شناسی فراموش شده دید، پس از آن و در سفر به موزهی باشکوه ملی باستان شناسی فرانسه در نزدیکی پاریس، این دست ساخته را در یک «تالار سنگی نم گرفته در میان انبوهی از اشیاء متعلق به دوران پارینه سنگی زبرین» یافت که به صورتی تنگاتنگ و کنار همدیگر درون یک محفظه شیشه ای با برچسب هایی برای مشخص کردن تاریخ آنها قرار گرفته بود».
