کتاب دست بد

«دست بد» رمانی نوشته‌ی شهریار وقفی‌پور است؛ رمان جنایی و پلیسی متفاوتی که سرشار از ارجاعات و روابط بینامتنی است. در داستان‌های وقفی‌پور حوادث به شکلی نامتعارف رخ می‌دهند که جهانی انتزاعی را می‌سازند. مضمون اصلی داستان‌های او تنهایی ذاتی انسان در جهان معاصر است.
رمان «دست بد» رمانی روشنفکرانه است، به این دلیل ساختار آن که همسو با ساز و کار رمان‌های پلیسی نیست. در این رمان حواشی بیشتر از وقایع اصلی برای کارآگاه اهمیت دارند. نویسنده در این رمان خودش را اسیر ساختار رمان پلیسی نکرده بلکه این ساختار را به گونه‌ی مورد نظر خودش تغییر داده است. در این داستان با برشی از جامعه روبه‌رو هستیم که خود فاجعه است. «دست بد» با تجربه‌های پیشین‌ در ادبیات جنایی و حادثه‌ای ایران تفاوت دارد؛ چگونگی حل معما، شخصیت‌پردازی کارآگاه و قاتل داستان و همچنین زبانی که نویسنده برای روایتش انتخاب کرده، همگی دارای مولفه‌هایی هستند که به این تفاوت هویت و واقعیت می‌بخشند.
«دست بد» رمانی پلیسی با مایه‎هایی از رئالیسم جادویی، بینامتنیت، خشونت و درآمیختن واقعیت و فانتزی به سبک پست‌مدرنیست‌هاست. امتیاز بسیار بزرگ آن این است که علیرغم همه‌ی این موارد، خواننده را از لذت معمول قصه‌ی پلیسی یعنی معما و پلات، نیز بهره‌مند می‌کند. هر قصه‌ی معمایی یک صحنه مرکزی دارد که همان صحنه‌ی وقوع جنایت است. صحنه ای که موتور داستان را به حرکت درمی‌دارد. صحنه جنایت، جایی است که شخصیتی از بین می‌رود و یک نفر به قاتل بدل می‌شود، نظم زندگی شهروندان برهم می ریزد و انگیزه برای عمل قهرمان، یعنی کارآگاه ایجاد می‌شود. در این رمان، این صحنه، مرگ دلخراش دختر جوان عکاسی در جایی به اسم باغ گیلاس است. در ظاهر سگ‌های وحشی او را پاره پاره کرده‌اند.
شهریار وقفی‌پوردرباره‌ی این رمان می‌گوید: «زمانی که مشغول نوشتن این رمان بودم به ادبیات و رمان پست‌مدرن، بینامتنیت بسیار علاقه داشتم و در این اثر نیز تکنیک‌های این شیوه‌ی نوشتن غالب است. در این رمان ارجاعات متعددی وجود دارد. در بخش نخست این رمان من به سفر پیدایش توجه داشته‌ام و هریک از شخصیت‌هایی که در این بخش از آن‌ها یاد می‌شود، ریشه در سفر پیدایش دارند.»
«دست بد» رمان جنایی پلیسی متفاوتی است که می‌تواند برای علاقمندان به این ژانر جذاب و خواندنی باشد.