کتاب سفرنامه ناصرخسرو

Safarnama
بر پایه کهن ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو
کد کتاب : 38976
مترجم :
شابک : 978-6004368070
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 529
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : جلد سخت
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 27 آذر

معرفی کتاب سفرنامه ناصرخسرو اثر ناصرخسرو قبادیانی

"سفرنامه ناصرخسرو" یکی از معروف ترین کتاب ها در ژانر سفرنامه است که "ناصرخسرو قبادیانی بلخی" آن را طی سفر هفت ساله ای که داشته، به رشته ی تحریر درآورده است. به سبب اهمیت ادبی و نگارشی این اثر و همچنین انعکاس تصاویر اجتماعی، فرهنگی و تاریخی که در آیینه ی "سفرنامه ناصرخسرو" به چشم می خورد، این اثر مورد توجه پژوهشگران و ادیبان زیادی بوده است. از جمله نسخه های اخیری که از "سفرنامه ناصرخسرو" مورد تصحیح قرار گرفته، کتاب پیش رو می باشد که "بر پایه کهن ترین نسخه موجود در کتابخانه لکهنو" و به "کوشش محمدرضا توکلی صابری" تنظیم شده و انتشارات علمی و فرهنگی آن را در پانصد و بیست و نه صفحه در اختیار مخاطبین قرار داده است.
این گزارش درخشان هفت ساله که از مرو شروع گشته و در بلخ پایان یافته، شرح بی نظیری از مشاهدات "ناصرخسرو قبادیانی بلخی" از روزگاران گذشته ی شهرهای مهم ایران زمین همچون سرخس، نیشابور، دامغان، سمنان، ری، جوین، بسطام، قزوین و شمیران را ارائه می کنذ و همچنین این رویکرد دقیق مشاهده ای درباره ی شهرهای خارج از ایران نظیر حلب، هیفا، بیروت، بیت المقدس، مکه، مدینه، قاهره و اسکندریه نیز رعایت شده است. به این ترتیب "سفرنامه ناصرخسرو" علاوه بر اینکه در زمره ی نخستین سفرنامه های نوشته شده به زبان شیرین فارسی است، یک منبع مهم تاریخ نگاری نیز به حساب می آید. "ناصرخسرو" در نگارش این اثر سبکی منحصر به فرد ارائه داده که در آن تلاشی برای متاثر نمودن مخاطب صرفا با لفاظی و مهارت های نوشتاری ننموده است؛ بلکه با شرح دقیق چیزهایی که به چشم خود دیده است، مخاطب را نیز در لذت مشاهده ی آن موارد دخیل می کند.

کتاب سفرنامه ناصرخسرو

ناصرخسرو قبادیانی
ابومعین ناصر بن خسرو بن حارث قبادیانی بلخی، معروف به ناصرخسرو (۳۹۴–۴۸۱ ه‍.ق) از شاعران بزرگ فارسی‌زبان، فیلسوف، حکیم و جهانگرد ایرانی و از مبلغان مذهب اسماعیلی بود. وی در قبادیان از توابع بلخ متولد شد و در یمگان از توابع بدخشان درگذشت. وی بر اغلب علوم عقلی و نقلی زمان خود از قبیل فلسفه و حساب و طب و موسیقی و نجوم و کلام تبحر داشت و در اشعار خویش به کرات از احاطه داشتن خود بر این علوم تأکید کرده‌است. ناصر خسرو به همراه حافظ و رودکی جزء سه شاعری است که کل قرآن را از برداشته&...
قسمت هایی از کتاب سفرنامه ناصرخسرو (لذت متن)
در ربیع الآخر سنه سبع و ثلثین و اربعمایه که امیرخراسان ابوسلیمان جعفری بیک داودبن مکاییل بن سلجوق بود از مرو برفتم به شغل دیوانی، و به پنچ دیه مروالرود فرود آمدم، که در آن روز قران راس و مشتری بود گویند که هر حاجت که در آن روز خواهند باری تعالی و تقدس روا کند. به گوشه ای رفتم و دو رکعت نماز بکردم و حاجت خواستم تا خدای تعالی و تبارک مرا توانگری دهد. چون به نزدیک یاران و اصحاب آمدم یکی از ایشان شعری پارسی می خواند. مرا شعری در خاطر آمد که از وی در خواهم تا روایت کند، بر کاغذ نوشتم تا به وی دهم که این شعر بر برخوان. هنوز بدو نداده بودم که او همان شعر بعینه آغاز کرد. آن حال به فال نیک گرفتم و با خود گفتم خدای تبارک و تعالی حاجت مرا روا کرد. پس از آن جا به جوزجانان شدم وقرب یک ماه ببودم و شراب پیوسته خوردمی. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم می فرماید که قولوا الحق و لو علی انفسکم. شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفت چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند، اگر به هوش باشی بهتر. من جواب گفتم که حکما جز این چیزی نتوانستند ساخت که اندوه دنیا کم کند. جواب داد که بیخودی و بیهوشی راحتی نباشد، حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را بیهوشی رهنمون باشد، بلکه چیزی باید طلبید که خرد و هوش را به افزاید. گفتم که من این را از کجا آرم. گفت جوینده یابنده باشد، و پس سوی قبله اشارت کرد و دیگر سخن نگفت. چون از خواب بیدار شدم، آن حال تمام بر یادم بود برمن کار کرد و با خود گفتم که از خواب دوشین بیدار شدم باید که از خواب چهل ساله نیز بیدار گردم.