تهافت الفلاسفه یا تهافةالفلاسفه (تناقض گویی فیلسوفان) عنوان کتابی است از ابوحامد محمد غزالی، دانشمند، فقیه، و متفکر برجسته ایرانی در قرن پنجم هجری که در رد آراء و عقاید فلاسفه یونان و همین طور در رد فلاسفه اسلامی (مخصوصا فارابی و ابن سینا)[۱] و در واقع و به طور کلی در رد فلسفه، و به زبان عربی نوشته شده است. غزالی در سه مسئله حکم به تعارض فلسفه ابن سینا با دین اسلام می دهد و آن را کفرآمیز می داند. این کتاب را حسن فتحی و علی اصغر حلبی به فارسی ترجمه کرده اند. مولف در این کتاب با انگیزه های اعتقادی، به شدت از فلاسفه انتقاد کرده و آنها را به طرز شدیداللحنی، مورد سرزنش قرار می دهد و در چندین مورد تناقضات اقوال فلاسفه را روشن و بعضی از این تناقضات را مستلزم کفر می شمرد. مضامین و مسائل طرح شده در این کتاب، افزون بر ردّ فیلسوفان و فلاسفه که هدف اصلی نویسنده آن بوده است، در برخی موضوعات دیگر همچون تاریخ علوم طبیعی و بویژه در تاریخ پزشکی حائز اهمیت می باشند. انگیزهٔ غزالی در نوشتن کتاب تهافت الفلاسفه را می توان در راستای اندیشهٔ فراگیر ستیزه جویانهٔ او با هرگونه تفکر غیردینی به شمار آورد. این اندیشه پس از او در قالب دیگر افراد و جریانهای فلسفه ستیز دنبال شد و بعد از او نویسندگان دیگری هم در شیوهٔ نگرش و روش اندیشیدن، هم در نگارش کتاب، و هم حتی در نام گذاری آثار خود، روش غزالی را در تهافةالفلاسفه دنبال نمودند.
کتاب تهافت الفلاسفه