اثر پژوهشی حاضر، در پی بررسی مفهوم تقابل در قرآن از دیدگاه زیبایی شناسی و سبک شناسی است. نگارنده ابتدا به مفهوم تقابل از نظر «زرکشی» اشاره کرده و سپس نظر سیدقطب و رافعی و اندیشة تقابل در دو دیدگاه متعارض «اشتراوس» و «کمال ابودیب» را بررسی کرده است. در ادامه، ایده ی «همبستگی تقابلی» را با توجه به کتاب «تحلیل الخطاب الشعری» مطرح کرده است. مطالب کتاب در چهار فصل تدوین شده است. فصل اوّل به ماهیت تجربه ی زیبایی شناختی و تقابل اختصاص دارد. در فصل دوم، مبانی قرائت زیبایی شناسانه که در زبان و ریتم نمود پیدا می کند، تبیین شده است. نگارنده در فصل سوم، در پی اثبات عظمت رابطه ی موجود بین ساخت و محتوا از نظر دلالت، کارکرد و اهداف که در متن ساختار ریتمیک است، می باشد و فصل چهارم را به تحلیل سوره ی «ضحی» اختصاص داده تا زیبایی شناسی آن را بررسی کند و اسرار این سوره را با توجه به یافته های پژوهش بیان کند. هدف از پژوهش حاضر، آگاهی مخاطب از مولفه های زیبایی شناختی و احکام آن در متن قرآنی است.
کتاب بررسی زیبایی شناختی و سبک شناسی تقابل در قرآن
