لاوسون در کتاب «زبان فضا» (The Language of Space) به زبانی معمارانه مفاهیم روانشناسی محیطی را با فضای معماری پیوند می دهد و می کوشد تا معماران بتوانند وجوه مختلف فضا را از عینک روانشناسی محیطی بنگرند. وی در کتاب زبان فضا ابتدا می کوشد تا زبانی را برای فضا و ادراک آن به خواننده بشناساند و سپس در گام های بعدی، ارتباط رفتار انسانی، مکانیزم های ادراک فضا و زمان را با فضای معماری تبیین کند. در فصول انتهایی نیز لاوسون با مطرح کردن مفاهیمی چون مجاورت و قلمرو، تلاش می کند تا وجوه عینی تر نسبت فضا با رفتار انسانی را آشکار سازد. از ویژگی های مثبت این کتاب می توان به استفاده از مصداق های معماری در تبیین مفاهیم روانشناسی محیطی اشاره کرد که تا حد زیادی به روشن شدن مفاهیم کتاب، کمک می کند. از سوی دیگر در جای جای کتاب در قالب تصاویر و دیاگرام ها، می توان راهکارها و ایده های طراحی معماری را در ارتباط با مفاهیم روانشناسی محیطی مشاهده کرد، که این موارد همگی در کنار هم موجب می شود کتاب زبان فضا، نمونه ای منحصربه فرد برای معماران باشد.
کتاب زبان فضا
دانشگاه تهران
برایان لاوسون
