این کتاب از سه مجموعه‌داستان به‌همپیوسته‌ی «نیمی‌م ز ترکستان»، «نیمی‌م ز فرغانه» و «نیمی‌م ز آب و گل» تشکیل شده است.
«نیمی‌م ز ترکستان» از داستان‌کوتاه‌های «کازابلانکا»، «بوی عروسی»، «شناسنامه»، «قفس»، «من مست و…»، «مگه می‌شه؟»، «هر سه مرد بودند» و «روزن» تشکیل شده است. «نیمی‌م ز فرغانه» هم شامل هشت داستان‌کوتاه «پریشان‌تر»، «تولدت مبارک»، «کازینو»، «نامکرر»، «گورستان طوبائیه»، «عید آمد و ما…»، «چون کشتی بی‌لنگر» و «یک لنگه کفش بلورین» می‌شود. بخش آخر کتاب «نیمی‌م ز آب و گل» را هم پتج داستان کوتاه درهم‌تنیده‌ی «هنوز وقت هست»، «شب خوب»، «طرح خنده‌ی شیرین تو»، «درد نفس‌گیر انگشت کوچک» و «کنعان» روایت می‌کنند.
احمد پوری نویسنده‌ی این کتاب پیشنهادی برای خواندن «روزن» پیشنهاد داده است: « مجموعه را در سه بخش گردآورده‌ام و دلیل آن نوعی همخوانی بین داستان‌های هر بخش بود. تنها توضیحی که می‌توانم بدهم داستان‌های بخش نخست کتاب است که عنوان «نیمی‌م زترکستان» دارد. این داستان‌ها به‌نوعی به‌هم پیوسته هستند و راوی و مکان در آن‌ها یکی است. می‌شود آن‌ها را جدا از هم خواند و یا پشت سر هم به صورت یک داستان بلند. اما توصیه‌ام این است خوانندگان عزیز، داستان اول این بخش «کازابلانکا» را به‌صورت نوعی مدخل بخوانند که شاید ارتباط‌گیری با دیگر داستان‌ها را آسان‌تر کند»
کتاب روزن
