آنچه منجر به ناتوانی شهرهای بزرگ در حل معضلات و مشکلات خود و ناتوانی آن در بازسازی و احیای توان مندی ها لازم بود دیری بود از دست رفته یا لااقل رو به فرسایش رفته بود به همین دلیل وقتی صحبت از محله گرایی میشود به معنای بازگشت تاریخی به محلات سنتی و کارکردهای سنتی آن نیست بلکه مواد بازسازی نوعی محله گرایی است که با الهام از آن محله گرایی سنتی و کارکردهای سنتی مثبت آن میتواند شهرهای بزرگ را بازسازی و توانمند سازی کند و یکی از ستون های استوار توسعه پایدار شهرها را احیا کند. از این رو سیاست گذاران شهری که وظیفه خود را احیای کارکردهای اجتماعی در حال فرسایش شهرها و توسعه پایدار شهری می دانند تلاش دارند تا با تکیه بر نظزیات و راهبردهای مطرح شده از سوی محققان و دانشمندان علوم اجتماعی کارکردهای مورد نیاز محله گرایی را احیا و بر مشکلات پیش رو غلبه کنند.
کتاب محله گرایی
تیسا
مجتبی یزدانی
