کتاب بهنحو خوشایندی سبک خودمانی دارد و پر از حرفهای راستودروغ، بیان نقاط ضعف و خصوصیات شخصی اطرافیان هیتلر و نیز موضوعات مهمتر مثل روابط مرموز و اغلب مشکلدار هیتلر با زنان است. شرودر، منشی پیشوا از ابتدا تا پایان رایش سوم، هیتلر را مانند هر شخص دیگری بهخوبی میشناخت و در جایگاه بسیار خوبی قرار داشت تا درباره رفتار و شخصیت هیتلر نظر بدهد.
او هیتلر را فردی متعصب و سادهلوح توصیف نکرده است که برای خوانندگان امروزی بسیار آشناست؛ بلکه فردی بخشنده، حتی مهربان و نیکوکار توصیف کرده است؛ مردی که دست زنان را میبوسید؛ بهراحتی با منشیانش صحبت میکرد و عاشق کیک سیب باواریایی بود. بنابراین به خاطر تمام افشاگریهای راست و دروغش، بخش تاریکی در داستان شرودر وجود دارد. به دلیلی، «سبک» کتابش کاملا غیراستدلالی است؛ مثلا هیچ قدرت استدلال یا اینکه تقصیر من بود و ما باید از جنایات رایش سوم مطلع میشدیم که در خاطرات دیگر منشیهیتلر، ترادول یونگه هست در این کتاب وجود ندارد.
کتاب خاطرات منشی شخصی هیتلر