کتاب دیرینه شناسی دانش;

کتاب دیرینه شناسی دانش

The Archaeology of Knowledge

کد کتاب : 9126
مترجم :

شابک : 978-964-185-312-1
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 310
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 1969
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 9
زودترین زمان ارسال : 13 مهر

میشل فوکو از فیلسوفان برجسته قرن بیستم

معرفی کتاب دیرینه شناسی دانش اثر میشل فوکو

کتاب دیرینه شناسی دانش، اثری نوشته ی میشل فوکو است که اولین بار در سال 1969 منتشر شد. جنون، جنسیت، قدرت، دانش—آیا این ها حقایق زندگی هستند یا صرفا کلماتی در زبان انسان؟ فوکو در مجموعه ای از پژوهش های درخشان خود، فرضیاتی پنهان را به سطح می آورد که بر شیوه ی زندگی و تفکر ما سلطه دارند. کتاب دیرینه شناسی تاریخ ابتدا به تشریح این مفاهیم می پردازد و سپس، روابط میان دانش، زبان و اقدام را به شکلی ژرف و قابل همذات پنداری مورد تحلیل و بررسی قرار می دهد. این کتاب که خلاصه ای از انگاره های دیرینه شناسانه ی خود فوکو نیز هست، اولین قدم به سوی داشتن درکی جامع از شیوه ی کنونی زندگی ما است.
میشل فوکو
پل میشل فوکو، زاده ی ۱۵ اکتبر ۱۹۲۶ و درگذشته ی ۲۴ ژوئن ۱۹۸۴، فیلسوف، تاریخ دان و متفکر معاصر فرانسوی و واضع اصطلاح «انسان گرایی ضد اومانیستی» است.وی، فرزند «آن مالاپار» و جراح متمول «پل فوکو» بود که در ۱۵ اکتبر ۱۹۲۶ در ناحیه سنت موار پواتیه فرانسه به دنیا آمد. بعدها اسم خود را به میشل فوکو تغییر داد. او صاحب کرسی «تاریخ نظام های فکری» در کالج دو فرانس بود و در دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو و دانشگاه کالیفرنیا، برکلی تدریس کرد.به خاطر نظریات عمیق و دیدگاه انقلابی درباره ی جامعه، سیاست و تار...
دسته بندی های کتاب دیرینه شناسی دانش
ادبیات فرانسه
ادبیات معاصر
دهه 1960 میلادی
فلسفی
تاریخی
نکوداشت های کتاب دیرینه شناسی دانش
An absolutely indispensable guide to one of the most innovative thinkers of our time.
راهنمایی کاملا ضروری برای آشنایی با یکی از خلاق ترین اندیشمندان عصر ما.
Barnes & Noble
A Challenging work.
اثری چالش برانگیز.
Penguin Random House Penguin Random House
The most noteworthy effort at a theory of history in the last 50 years.
قابل توجه ترین تلاش برای ارائه ی یک تئوری از تاریخ در پنجاه سال گذشته.
Library Journal Library Journal
قسمت هایی از کتاب دیرینه شناسی دانش (لذت متن)
در پس تاریخ شتابان حکومت ها و جنگ ها و قحطی ها، تاریخ هایی تقریبا بی حرکت نمودار می شوند تاریخ هایی با شیب ملایم: تاریخ راه های دریایی، تاریخ غلات یا معادن طلا، تاریخ خشک سالی و آبیاری، تاریخ تعادلی که نوع بشر بدان دست یافت، تعادل میان گرسنگی و وفور.
دیرینه شناسی، همزمانی انقطاع ها را منفصل می کند، همانگونه که وحدت انتزاعی تغییر و رویداد را می شکند. دوران، نه واحد پایه ای دیرینه شناسی است، نه افق آن و نه ابژه ی آن: اگر دیرینه شناسی از دوران صحبت می کند، همواره در مورد کردارهای گفتمانی معین و به مثابه نتیجه تحلیل هایش است.
اما نباید فریب این درهم تابیدگی را خورد. نباید بنا بر ظواهر تصور کنیم که برخی از رشته های تاریخ از امر پیوسته به امر ناپیوسته حرکت می کنند، حال آن که سایر رشته های تاریخ از ازدحام ناپیوستگی ها به واحدهای بزرگ پیوسته حرکت می کنند؛ نباید تصور کنیم که در تحلیل سیاست، نهادها یا تاریخ، بیش از پیش نسبت به تعیین های فراگیر حساس شده ایم، در حالی که در تحلیل ایده ها و دانش، توجه فزاینده ای به بازی های تفاوت کرده ایم؛ نباید گمان کنیم که این دو شکل بزرگ توصیف، باز هم بدون به رسمیت شناختن یک دیگر، تلاقی کرده اند.