«مجتبا پورمحسن» در نخستین رمانش، از شیوه ی روایتی تک گویی برای روایت داستان عشق و خیانت استفاده می کند. راوی داستان شخصیتی به نام «فرزین» است که خود را به خاطر خیانت هایی که کرده، محاکمه می کند. به گفته ی خود«فرزین»، او هزار و یک دلیل برای خیانت نکردن دارد، اما خیانت می کند. شریک های عاطفی زندگی خود را فریب می دهد و به آن ها دروغ می گوید. سرگذشت او، سرگذشت نسل سر خورده و اندوهگین ایران امروز است. سرگذشتی آکنده از نا راستی ها و شکست ها.
کتاب بهار 63
