علی‌اصغر حکمت (۲۶ مرداد ۱۲۷۱ روستای پیراشکفت فارس – ۳ شهریور ۱۳۵۹ تهران)، سیاست‌مدار، ادیب، شاعر، نویسنده و مترجم معاصر ایرانی بود. وی در مقام وزیر معارف در دوره رضا شاه پهلوی نقش مهمی در توسعه آموزش نوین در ایران ایفا کرد. او نخستین رئیس دانشگاه تهران و بنیان‌گذار کتابخانه ملّی ایران و نشریه فروغ تربیت بود. علی‌اصغر حکمت فرزند احمدعلی مستوفی معظم‌الدوله (حشمت‌الممالک) و زادگاهش روستای پیراشکفت در هفت کیلومتری خان زنیان و ۳۵ کیلومتری جنوب غربی شیراز بود. اجداد پدری‌اش از علمای شیراز بودند و از طرف مادر نیز نوه حسن فسایی نویسنده کتاب فارسنامه ناصری و جدش سید علی خان امیرکبیر صاحب شرح صحیفه بود. به گفتهٔ همایون صنعتی‌زاده، بعضی از اجداد حکمت یهودی بوده‌اند.
