در تاریخ جنبش‌های سیاسی چپ‌گرا، مالیخولیا همواره سویۀ پنهانی از فرهنگ چپ بوده است. شکست‌های متوالی چپ بالأخص فروپاشی شوروی و دیوار برلین بسیاری از اندیشمندان و فعالان چپ سیاسی را دچار افسردگی مالیخولیاواری کرده است: مالیخولیای چپ.
[مالیخولیا (یا سودازدگی) حالتی از افسردگی است که دو ویژگی خاص دارد: یکی احساس گناه و دیگری بی‌عملی.]
شاید در ایران چندان به مالیخولیای چپ پرداخته نشده است، اما سال‌هاست که متفکران زیادی را در غرب مشغول خود کرده است و یکی از مباحث مهم و مناقشه‌برانگیز مطرح در محافل چپ بوده است.
کتاب مالیخولیای چپ
مان کتاب
انزو تراورسو
