کتاب غزه در بحران

سال 1948 برای اسرائیلی ها سالی است که دو رویداد متناقض با یکدیگر روی داد. از یک سو صهیونیسم به عنوان جنبش ملی یهودیان مدعی شد پس از دو هزار سال آوارگی و تبعید به رویای دیرین بازگشت به شکل گیری سرزمین یهود جامۀ عمل پوشانده است. از این منظر، سال 1948 و این رویداد در حافظۀ جمعی یهودیان اسرائیلی به معجزه ای بس شگرف می مانست که نه فقط فصلی از تاریخ را برساخت که در آن پیروزی یهودیان و تحقق رویای دیرین آن ها محقق شده بود بلکه هر آنچه در آن سال روی داد را تداعی کننده خلوص اخلاقی و عدالت کامل می دانستند. به همین دلیل رویدادهای سال 1948 این چنین با باورهای ارزشی جامعۀ امروز اسرائیل در هم آمیخته است. بنابراین عملیات های نظامی سربازان اسرائیلی سال 1948 چراغ راه و الگوی نسل های بعدی است و کشورداری سیاستمداران آن مقطع برای نخبگان سیاسی دوران های بعدی نمونۀ عالی سیاست ورزی و کشورداری است. رهبران آن دوران، مردمانی توصیف می شوند که خود را وقف آرمان های صهیونیسم، و منافع و مقاصد شخصی خود را در راه این آرمان ها فدا کرده بودند. بنابراین سال 1948 برای اسرائیلیان سال بسیار مقدسی است و به عنوان سالی سرشار از برکات سازنده برای جامعه یهودیان، به روش های گوناگونی تقدیس و تکریم می شود.