کمال الدین«بعد از تاریکی» مانند سایر آثار موراکامی نشانه ای است از نوع نگاه این نویسنده به جهان و انسان ها. تنهایی آدمی موضوعی محوری در آثار موراکامی است و در داستان «بعد از تاریکی» هم بار دیگر به این مفهوم می پردازد. موراکامی در داستان «بعد از تاریکی» مخاطب را به گردشی شبانه در شهر توکیو می برد و فضای سردی را روایت می کند که شخصیت اصلی آن دختری است که تمام زندگی اش را صرف درس خواندن کرده تا سایر ضعف هایش را بپوشاند. در توضیح این کتاب آمده است: «بعد از تاریکی رمان نه چندان بلندی است که زندگی شبانه توکیو را در عصر تسلط تکنولوژی دیجیتال و غرق شدن شهری در میان چراغ های نئون روایت می کند و روان آدم هایی سرگشته و مبهوت را که در چنبره چنین فضا و مکانی اسیرند می کاود.»
کتاب بعد از تاریکی
