این کتاب، شرحی از زندگی اجتماعی مردم ایران به ویژه تهران در روزگار قاجاریان و اوایل دوره پهلوی (رضا خان میر پنج) است.
که در قالب زندگی نامه خودنوشته عرضه می شود.
نویسنده مردی اداری و خدمت گزار دولت و ملت (دیوانی) بود که در ١٢٩۴ ش زاده شد و در ١٣٢٩ درگذشت.
این کتاب که به حق، «تاریخ اجتماعی دوران قاجار» نیز نام گرفته است، نثری شیرین و ساده دارد.
و نویسنده در آن با دیدی تیزبینانه به شرح آیین ها و سنت ها و ویژگی های شخصی خویش می پردازد.
و از رویدادهای هم روزگارش نیز به همین سبک سخن می گوید.
شرح زندگانی من، از «بی طرفی» فراوان و طنزی شیرین به ویژه در باره خاستگاه و تولد نویسنده و اوضاع خانواده و مادرش برخوردار و از مثل ها و کنایات برساخته نویسنده پر است.
روایت های داستانی این کتاب که به قصه بلند خوش خوانی می مانند، گاه موجب خنده می شوند
کتاب شرح زندگانی من