کتاب شکارچی رویا

رمان «شکارچی رویا» اثر استیون کینگ، یکی از آثار پرشور و درعین‌حال بحث‌برانگیز نویسنده‌ی آمریکایی در ژانر وحشت علمی‌-تخیلی است که در ۲۰ مارس ۲۰۰۱ توسط انتشارات اسکریبنر منتشر شد. این رمان که در شهری خیالی در ایالت مین جایی که بسیاری از داستان‌های کینگ در آن جریان دارند روی می‌دهد، ترکیبی از وحشت فرازمینی، تروماهای روانی و قدرت دوستی است. کینگ این کتاب را پس از سانحه‌ی رانندگی مرگبار خود در سال ۱۹۹۹ نوشت، زمانی که دوران نقاهت را با مصرف داروهای قوی طی می‌کرد؛ همین شرایط، به گفته‌ی خودش، بر ساختار و لحن اثر تأثیر گذاشت و آن را به یکی از آثار منحصربه‌فرد اما جنجالی کارنامه‌اش بدل کرد. داستان حول محور چهار دوست دوران کودکی می‌گردد: جونزی، بیور، هنری و پیت، که از شهر دری، مین می‌آیند و در نوجوانی پس از نجات پسری دچار ناتوانی ذهنی به نام دادیتس، پیوندی تله‌پاتیک میان خود برقرار می‌کنند. این پیوند، هدیه‌ای اسرارآمیز است که سال‌ها بعد، در بزرگسالی و در دل بحرانی غیرانسانی، اهمیت حیاتی می‌یابد. چهار دوست طبق سنت هر ساله، برای شکار به کلبه‌ای دورافتاده در جنگل مین می‌روند، اما این‌بار سفرشان به کابوسی آخرالزمانی بدل می‌شود. مردی آشفته و بیمار وارد پناهگاهشان می‌شود و به‌زودی معلوم می‌گردد که حامل نوعی عفونت بیگانه است؛ انگل‌هایی کرم‌مانند که از قارچی سرخ‌رنگ زاده می‌شوند و بدن میزبان را می‌بلعند. یکی از این موجودات کنترل ذهن و بدن جونزی را به دست می‌گیرد و در قالب موجودی موسوم به «آقای گری» ظاهر می‌شود - نمادی از از‌دست‌رفتن هویت و نفوذ نیروهای بیرونی در روان انسان. در سوی دیگر، هنری، روان‌پزشکی که با قدرت ذهنی خود به دادیتس متصل است، همراه با افسر نظامی جوانی به نام اوون آندرهیل می‌کوشد جلوی گسترش این تهاجم را بگیرد. تهدید اصلی نه تنها از جانب بیگانگان، بلکه از سوی سرهنگ کورتز، فرمانده‌ای نظامی و بی‌رحم است که می‌خواهد با رویکردی تمام‌عیار، حتی به بهای نابودی بی‌گناهان، آلودگی را از بین ببرد. در پایان، دادیتس با فداکاری خود باعث نجات زمین می‌شود، اما بهای این نجات، ویرانی، مرگ و شکافی جبران‌ناپذیر در روح بازماندگان است. در سطح استعاری، «شکارچی رویا» تنها درباره‌ی تهاجم بیگانگان نیست؛ بلکه درباره‌ی تهاجم درونی است - از دست دادن کنترل بر ذهن و بدن، یادآور بیماری، اعتیاد یا تروما. خود آقای گری را می‌توان تجسم ترس از بیگانگی درونی دانست، همان حالتی که کینگ در دوران نقاهت جسمانی خود تجربه کرده بود. مضمون دوستی، وفاداری و حافظه‌ی جمعی ستون عاطفی روایت است و پیوند میان دوستان، در برابر وحشت و فروپاشی بیرونی، همچون حفاظی انسانی عمل می‌کند. بااین‌حال، منتقدان رمان را از نظر ساختاری نامتوازن دانسته‌اند: بخش نخست با فضایی رمزآلود و احساسی آغاز می‌شود، اما نیمه‌ی دوم با ورود نیروهای نظامی و عناصر علمی‌-تخیلی گسترده‌تر، گاه لحن خود را از دست می‌دهد. با وجود این، قدرت تصویرسازی کینگ، توصیف‌های سینمایی از طبیعت سرد و خفقان‌آور مین، و لحظات انسانی پرشور، اثر را زنده و قابل‌تأمل نگه می‌دارد.
در مجموع، «شکارچی رویا» نه تنها داستانی از تهاجم فضایی است، بلکه تأملی بر شکنندگی انسان، وفاداری دوستانه و مبارزه‌ی ذهن با تاریکی است. کینگ با جسارت، وحشت بیرونی را با کابوس‌های درونی می‌آمیزد و اگرچه نتیجه گاه ناهماهنگ است، اما همچنان اثری است که مرز میان وحشت، انسانیت و رستگاری را با نگاهی دردناک و شاعرانه ترسیم می‌کند.