پرفورمنس آرت یا به تعبیری هنر اجرا، یکی از شاخه های نوظهور هنر است که از دهه ی شصت میلادی شکل گرفت و گسترش یافت. هنری که پایه و اساسش در هنرهای تجسمی ست ولی نزدیکی بسیاری به هنرهای نمایشی دارد. درواقع هنر پرفورمنس، تلفیقی ست از موسیقی، تئاتر، هنرهای تجسمی، سینما، شعر، معماری و ادبیات. این شاخه ی هنر، در برخورد زنده یا با واسطه ی ابزار رسانه میان هنرمند و مخاطب، با برنامه یا بداهه و بدون هیچ برنامه ریزی اتفاق می افتد و هیچ محدودیتی در زمان و مکان ندارد. هنری که می تواند در هر نقطه ای اجرا شود و هر چند ساعت و چند روز و چند ماه و حتا چند سال ادامه پیدا کند! هنرمندان پرفورمنس همواره بدنش را یکی از ابزار اصلی کارش قرار می دهد و با و یا بدون حضور مخاطبان، فرمی از اجرای ایده را به نمایش می گذارد که هیچ محدودیتی ندارد و می تواند تا سرحدات آزادی یا کنترل کردن پیش برود. کتاب «تاریخچه ی هنر پرفورمنس» مجموعه ی مقالاتی ست پیرامون شکل گیری این هنر، شیوه های مختلف اجرای آن و ریشه های فکری و نظری اش. هنر پرفورمنس هیچگاه تاریخچه ی مدونی نداشته و همواره بر سر آن اختلاف نظر فراوان بوده است. «تاریخچه ی هنر پرفورمنس» سعی کرده با گردآوری مجموعه ای از آرای هنرمندان و صاحب نظران این هنر، به جنبه های مختلف آن پرداخته و دامنه ی گسترده ی آن را واکاوی کند.
کتاب تاریخچه ی هنر پرفورمنس
جغد
