«سال‌های یأس و امید» خاطرات نویسنده، روزنامه‌نگار و شاعری است که از ملی‌گرایی آغاز می‌کند و در مارکسیسم ماوا می‌گزیند. شعر می‌سراید، داستان و نمایش‌نامه و رمان و طنز و گزارش می‌نویسد، در انقلاب مشروطیت ایران با گروه‌های انقلابی ایران و قفقاز علیه استبداد مبارزه می‌کند، با آغاز جنگ جهانی اول بازداشت می‌شود، از زندان نخجوان به زندان‌های تفلیس، باکو و روستوف منتقل می‌شود و سپس به ساریتسین تبعید می‌شود. در ساریتسین چشم به راه سرنوشت می‌ماند که طوفان سرخ از روسیه می‌آید و او را نیز با خود می‌برد به جمع کسانی که شب‌ها در سودای جهانی پر از عدالت و مساوات سر بر بالین می‌گذاشتند.
کتاب سال های یاس و امید
علم
محمدسعید اردوبادی
