کتاب «ما وارثان انقلابهای جهانیم»، مجموعهای از سخنرانیهای توماس سانکارا از دوران انقلاب بورکینا فاسو در سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ است. مضامین مختلفی در سخنرانیها مطرح شده است. برای مثال، انقلاب تنها یک رویداد ایستا نیست، بلکه جریان پویایی از مبارزات است که در طول تاریخ بشر به تبلور رسیده و آرمانهای آزادی، برابری و عدالت را به نسلهای بعد منتقل کرده است. یکی دیگر از مضامین کلیدی کتاب، تأکید بر خودکفایی و استقلال ملی است. توماس سانکارا در سخنرانیهایش بیان میکند که تنها زمانی میتوان از زنجیر وابستگیهای خارجی و ساختارهای استعماری رهایی یافت که یک ملت توانایی استفاده از ظرفیتهای درونی خود را بشناسد و به منابع محلی اعتماد کند. او به چالشهای اقتصادی و سیاسی اشاره میکند که بسیاری از ملتهای آفریقایی همچون بورکینا فاسو با آن مواجه بودند و از اهمیت بازسازی نظام اقتصادی و اجتماعی برای تحقق رشد واقعی میگوید. از طرف دیگر، او فساد، استبداد و نابرابریهای ناشی از سنتهای استعماری را محکوم میکند و میگوید که تغییر واقعی تنها زمانی امکانپذیر است که مردم، با بهرهگیری از اراده و همبستگی، قدرت سیاسی و اقتصادی خود را دوباره به دست گیرند. او بر این باور است که انقلاب باید از پایین به بالا، بر پایه مشارکت گسترده مردمی و برقراری نظامهای عادلانه، صورت گیرد. یکی دیگر از نکات مهم در کتاب، تأکید بر وحدت و همبستگی جهانی است. سانکارا در سخنرانیهای خود بیان میکند که مبارزات ملتهای مختلف برای آزادی و عدالت، اگرچه در جغرافیای متفاوت اتفاق میافتند، اما پیام آنها یکی است. او معتقد است که انقلابها، بدون مرزهای قومی و ملی، رمزگشای امید و تغییر در سطح جهانی هستند. سخنران او با استفاده از شعار «ما وارثان انقلابهای جهانیم»، تأکید میکند که آرمانهای آزادی و عدالت، نسل به نسل منتقل میشود و هر فرد، بدون در نظر گرفتن تفاوتهای ظاهری، میتواند سهمی در ساخت آیندهای بهتر داشته باشد.
درباره توماس سانکارا
توماس ایزیدور نوئل سانکارا افسر نظامی بورکینابی، انقلابی مارکسیست و رئیس جمهور پان آفریقایی بورکینافاسو از کودتای خود در سال 1983 تا قتلش در سال 1987 بود. طرفداران او را شخصیتی کاریزماتیک و نمادین انقلاب می دانند. به عنوان "چه گوارای آفریقا"
دسته بندی های کتاب ما وارثان انقلاب های جهان هستیم