مکتب بوداپست یک مکتب فکری بود که در اصل اومانیسم مارکسیستی بود، اما بعدا پسا مارکسیسم و لیبرالیسم دگراندیش شد که در اوایل دهه 1960 در مجارستان ظهور کرد و متعلق به چپ جدید مجارستان است. اعضای آن شاگردان یا همکاران گئورگ لوکاچ بودند. این مکتب در ابتدا به سمت توسعه آثار بعدی لوکاچ در مورد هستی شناسی و زیبایی شناسی اجتماعی گرایش داشت، اما به سرعت شروع به به چالش کشیدن پارادایم مارکسیسم لوکاچ کرد، بنابراین نظریه انتقادی معاصر را بازسازی کرد. این مکتب همچنین از «دیکتاتوری بر سر نیاز» کشورهای شوروی انتقاد کرد. اکثر اعضا توسط دولت مجارستان طرفدار شوروی مجبور به تبعید شدند.
گئورگ لوکاچ در نامه ای به ضمیمه ادبی تایمز در 15 فوریه 1971 توجه را به "مکتب مارکسیسم بوداپست" جلب کرد و به جلب توجه مارکسیسم غربی به این مکتب کمک کرد.
اعضای این مدرسه عبارتند از: اگنس هلر، فرانس فهر، گیورگی مارکوس، ایستوان مزاروس، میهالی وایدا، و ماریا مارکوس و دیگران. نوشته های مکتب بوداپست از دهه 1960 به طور گسترده خوانده و تحقیق شده است.
کتاب مکتب بوداپست
نشر چشمه
گئورگ لوکاچ
