اگر فضیلت با خردمندی و دانش معنا می شد، آن گاه مردمان می توانستند نتایج بلندمدت اعمالشان را پیش بینی کنند؛ و امیال و خواهش های خود را تحت نظم دربیاورند. هرچند در انسان مطلّع نیز شهوات وجود دارند، ولی او بهتر از جهّال می تواند بر خود مسلّط باشد. نیز در اجتماعی که بر پایهٔ عقل و دانش باشد، نفع هر شخص در متابعت از قوانین خواهد بود
سقراط فقط یک قربانی دیگر بود، قربانی در برابر شهری در آشفتگی کامل و در برابر فاجعه ای نظامی و در حال از دست دادن ارزش هایش عامه ی مردم اعتقاد داشتند سقراط سوفیستی است کمابیش کافر و به یقین دیوانه. انتخاب او برای یکی از شخصیت های نمایشنامه ی ابرهای انبوه توسط آریستوفانس" می تواند معنای خاصی داشته باشد. این نمایشنامه در سال ۴۲۳ به صحنه آمد. سقراط در آن نمایشنامه سخنوری شیاد معرفی شده بود که این قدرت را داشت تا «مضامین نادرست» را درست جلوه دهد و مثل فیزیکدانی بود سرگرم نظارهی افلاک که مقدسین جدیدی را ستایش می کرد . تعجب برانگیز است، یک ربع قرن بعد ملتوس شکایت در این مورد را مطرح کرد
