کتاب بدرودها

"بدرودها" مجموعه‌ای است از داستان‌های بلند نویسنده‌ی اهل اروگوئه، خوان کارلوس اونتی، استاد نثر درون‌نگر و فضاهای وجودی در ادبیات آمریکای لاتین. اونتی که به‌خاطر روایت‌های فشرده‌ی روان‌شناختی‌اش شناخته می‌شود، در این آثار کوتاه‌تر، نسخه‌ای تغلیظ‌شده از وسواس‌های فکری‌اش را عرضه می‌کند؛ وسواس‌هایی که در آثار بلندتر او نیز تکرار می‌شوند: بیگانگی، سرخوردگی، و جست‌وجوی گریزان برای معنا. این رمان‌ها هرکدام به‌تنهایی کامل‌اند و درعین‌حال به‌وضوح با لحن خاص اونتی پیوند خورده‌اند. این مجموعه مدخلی است قدرتمند به جهان نویسنده‌ای که برای نگاه بی‌پرده‌اش به روح انسان و بدبینی‌ ژرفش شناخته می‌شود.
هر داستان در "بدرودها" به شخصیت‌هایی می‌پردازد که میان خاطره و تسلیم، میل و زوال گرفتار آمده‌اند. داستان‌ها که اغلب در شهر خیالی سانتا ماریا روی می‌دهند - محیطی تکرارشونده در آثار اونتی که پژواکی است از انجماد اخلاقی شخصیت‌هایش - تصویری ارائه می‌دهند از زن‌ها و مردهایی که زندگی‌شان را شکست، تکرار روزمره و عقب‌نشینی درونی شکل داده است. اگرچه روایت‌ها در جزئیات متفاوت‌اند، اما همگی پیرامون مفاهیم گریز می‌گردند - چه در خیال، چه در خودفریبی و چه در سکون. در داستانی، نویسنده‌ای ناکام به خلق زندگی‌هایی می‌پردازد که از زندگی خودش غنی‌ترند. در داستانی دیگر، مردی به شهری بازمی‌گردد که دیگر او را به یاد نمی‌آورد و در دنیایی بی‌اعتنا در پی رستگاری می‌گردد. کنش اغلب درونی است و این توجه اونتی را به فرآیندهای ذهنی، نه رخدادهای بیرونی، نشان می‌دهد - ذهن‌هایی شکسته و اغلب نامطمئن.
"بدرودها" تنش میان واقعیت و توهم را بررسی می‌کند، و نومیدی خاموشی را که در پس روزمرگی جریان دارد، بازمی‌تاباند. شخصیت‌های اونتی معمولا دنیای بیرون را پس می‌زنند و به جای آن به خیال پناه می‌برند؛ خیال‌هایی که آرامشی زودگذر و شکننده به همراه دارند. داستان‌ها عمیقا وجودی‌اند و خواننده را با پرسش‌هایی درباره‌ی هویت، اصالت، و گذر زمان روبه‌رو می‌سازند. درون‌مایه‌ی شکست - چه شخصی، چه حرفه‌ای، چه عاطفی - در سراسر مجموعه جاری‌ست. اما شکست نزد اونتی نه یک تراژدی، بلکه نغمه‌ای آرام است که در پس‌زمینه‌ی زندگی روزمره طنین‌انداز می‌شود. با این‌همه، در این تاریکی، زیبایی‌ای پایدار نهفته است: شرافتی خاموش در دوام آوردن، حتی وقتی همه‌ی دلایل برای ادامه‌دادن رنگ باخته‌اند.
"بدرودها" مجموعه‌ای غمناک و درون‌نگر است که مهارت خوان کارلوس اونتی را در زبان و فضاهای روانی به‌خوبی نمایش می‌دهد. این رمان‌ها، اگرچه از نظر فرم فشرده‌اند، اما از نظر عمق روان‌شناختی و طنین احساسی غنا دارند. اونتی با شخصیت‌های خاموش و فضاهای خواب‌زده‌اش، خواننده را به دنیایی دعوت می‌کند که در آن مهم‌ترین نبردها در درون انسان رخ می‌دهند، و جست‌وجو برای معنا، در عین بیهوده بودن، گریزناپذیر است. برای هر کسی که به چشم‌اندازهای ادبی اگزیستانسیالیستی گرایش دارد، این کتاب سفری‌ست ژرف و فراموش‌ناشدنی.