کتاب تاریخ توسعه

مفهوم «توسعه» در هستۀ سخت پندارۀ غربی حک شده است. این ایده‌ که رشد یا پیشرفت باید بتواند به‌طور نامحدود تداوم یابد، همان است که فرهنگ غربی را از همه فرهنگ‌های دیگر متمایز می‌کند. این ویژگی، به همان اندازه که مدرن است، بین ملت‌ها شکاف به‌وجود می‌آورد؛ بسیار ژرف‌تر از همۀ شکاف‌هایی که طی تاریخ برای توجیه برتری ظاهری غرب ایجاد شده است. «هسته سخت» باور پیشرفت است که توجیه برنامۀ مدرنیته و همۀ راهبردهای «توسعۀ» ابداع‌شده، طی بیش از هفت دهۀ اخیر، را ممکن کرده؛ اما نوآوری ژیلبر ریست، که اثرش را متمایز می‌کند، این است که گزارۀ فوق را تا خاستگاه‌های آغازینش در دوران باستان و سده‌های میانه دنبال می‌کند، تا به پیروزی ایدۀ پیشرفت نامحدود در عصر روشنگری و ابداع توسعه بعد از جنگ جهانی دوم برسد. به ادعای نویسنده، دشواره‌های برآمده از رشد نامحدود اقتصادی و مخمصۀ اقلیمی ایجاب می‌کند نه‌فقط «توسعه» و کالایی‌سازی طبیعت و مناسبات اجتماعی، بلکه کل «علم» اقتصاد شالوده‌شکنی شود.