کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟; کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟

کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟

Spinoza

کد کتاب : 24800
مترجم :
شابک : ‏‫‭978-6220402886‮‬
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 440
سال انتشار شمسی : 1402
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 4 اردیبهشت

معرفی کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟ اثر مجموعه ی نویسندگان

فواد حبیبی از مترجمان کتاب می نویسد: با انتشار کتاب «بارگذاری مجدد: اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟»، یکی از مهمترین آثار در مجوعه «مواجه با ماکیاولی و اپسنوزا» به چاپ رسید. اثری که در ادامه ی مجموعه ی پیشین،«بازیابی مکرر: قدرت اسپینوزا از کجا می آید»، مجموعه مقالاتی از برجسته ترین و الهام بخش ترین شارحان معاصر فلسفه ی اسپینوزا را شامل می شود.(16 مقاله) ژیل دلوز؛ یکی از یکی بزرگترین خوانندگان و رهروان طریق اسپینوزا،مطرح می کند:«در باب اسپینوزا بود که به جدی ترین شکل مطابق قواعد تاریخ فلسفه کار کردم ـاما هم او بود که بیش از هر کس دیگری احساس می کردم همچون تندبادی است که هر بار او را می خوانیم، به زمینمان می زند؛ جاروی سحرآمیزی که ما را از جا می کند. هنوز هنوز فهم اسپینوزا را شروع نکرده ایم، و خود من هم از بقیه جلوتر نیستم.»

اسپینوزا در جامعه یهودیان پرتغالی در آمستردام بزرگ شد. او ایده های بسیار بحث برانگیزی راجع به اصالت کتاب مقدس عبری و ماهیت الهی ارائه داد. مقامات مذهبی یهود با صدور دستورالعمل علیه وی ، باعث شدند که وی در 23 سالگی ، از جمله توسط خانواده خودش ، توسط جامعه یهود به طور جدی اخراج شود و از او دوری کنند. کتابهای وی بعدا به فهرست کتابهای ممنوعه کلیسای کاتولیک اضافه شد. معاصران او را غالبا "ملحد" می نامیدند ، گرچه در هیچ جای کار خود اسپینوزا علیه وجود خدا استدلال نمی کند.

دسته بندی های کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟
ادبیات واقع گرایانه
ادبیات ایتالیا
فلسفی
سیاسی
گردآوری و تلفیق
قسمت هایی از کتاب اسپینوزا ما را تا کجا خواهد برد؟ (لذت متن)
ساله الهیاتی-سیاسی شناخت خواننده خویش از نظام فکری [اسپینوزا] را پیش فرض نمی گیرد. هرچند اسپینوزا به واقع در رساله الهیاتی-سیاسی از رهگذر برهان های عقلانی پیش می رود، این برهان ها متکی به فضایی مبتنی بر عقلانیت مشترکی هستند که او به حق می تواند فرض کند خواننده فرهیخته روزگار او به آن دست یافته است. این فضا دووجهی است: از یک طرف، از طریق تاملاتی در باب حیات و جامعه ساخته می شود که هر یک از ما خود می تواند داشته باشد یا از سنتی به میراث ببرد که به موجب تکرار شدن [در گذر زمان] گمنام مانده است؛ و از طرف دیگر، [این فضا] از طریق قسمی فرهنگ مشترک که به آسانی قابل شناسایی است ساخته می شود، فرهنگ لاتین به جای فرهنگ یونانی، استوار بر مثال های تاریخی و ادبی به عوض شناخت نظام های فلسفی بزرگ، که صد البته در آن ها نوعی خرد مشترک وسایلی را برای نظریه پردازی درباره درس های کتاب جهان فراهم می سازد. فرهنگی بلاغی، نه بدین سبب که صرفا خطیبان و سخنوران را در بر می گیرد، بلکه از آن رو که فی المثل، شاعران و مورخان [نیز] کاملا به سهولت در طرح واره بلاغی [آن] شرکت دارند. در مورد اسپینوزا: به بیان دقیق، [در این فهرست] پوبلیوس ترنتیوس، تاکیتوس و کوئینتوس کورتیوس روفوس را داریم. باید توجه داشت که دیباچه رساله الهیاتی-سیاسی برای تصدیق آنچه این دیباچه درباره روابط میان [قطب های] وارونه بخت/ترس و امید/خرافه پیش می کشد، به طور خاص متکی است به یکی از این سه نویسنده. دو ارجاع واضح به کوئینتوس کورتیوس به ما اجازه می دهد بگوییم که اسکندر فقط هنگامی به دام خرافات گرفتار آمد که ترس از بخت را به ذهن خویش راه داد (یک صفحه بعد، سومین نقل قول از همان نویسنده، پیوندهای خرافه و حاکمیت انبوه خلق را نشان می دهد).