آیا می خوریم تا زنده بمانیم یا زنده هستیم تا بخوریم؟ آیا می توانیم (و باید) طوری سراغ خوردن برویم که گویی دنیای ما به این مسئله بستگی دارد؟ درک بهتر اصول تغذیه، این که مواد غذایی را بر چه اساسی انتخاب می کنیم، پرورش می دهیم، توزیع می کنیم، می خوریم، دربارۀ آن فکر می کنیم، به حل بسیاری از عمیق ترین چالش های جامعه کمک می کند. در مقاله های این کتاب این نظریه ارائه می شود که غذا -و هنرهای ملازم ان یعنی پرورش،آماده سازی و چشیدن- معنا و تعادل را به جامعه ای بازمی گرداند که به دلیل گرایش به «مصرف برای مصرف»به بیراهه رفته است. نویسندگان این پرسش را مطرح می کنند که چرا اصرار داریم غذا را بی اهمیت جلوه بدهیم، حال آن که دنیای ماشینی ما هر لحظه بیش از پیش از باور بنیادین خود( که همان ماشینی بودن است) فاصله می گیرد.
کتاب فلسفه و غذا